भाकर कविता

ते घर आपुले नव्हते
तरीही तेथे गेलो
ओरडलो हाक मारली
आत घ्या हो वदलो
किंचितसे ते किलकिलले
कुणी आतून डोकावले
चतकोर भाकर
घालून हातावर
बंदही ते झाले .
पुन्हा एकदा तीच कथा
पुन्हा एकदा तीच व्यथा
हळू हळू मग मीही झालो
व्यावसायिक भिकारी
हिंडू लागलो दारोदारी
आत घ्या हो उगा ओरडत
चतकोर सारे गोळा करत
आणि आता कदाचित जर
दार उघडले तर ....
हीच भिती दाटत आहे
चतकोरातील आनंद माझा
आता वाढत आहे