मला तुला इतकंच विचारायचं होत

मी चिडायचं अन मीच भांडायचं,
तू मात्र नेहमिच अबोल राहायचं.
अस का?
मला तुला इतकंच विचारायचं होत…

मी तुला त्रास द्यायचा अन मीच रुसायच,
तू फक्त ओठांच्या कोपऱ्यातून हसायचं.
अस का?
मला तुला इतकंच विचारायचं होत…

मी तुझ्याकडे हट्ट करायचा,
अन काय हवं ते मागायचं.
तू शांतपणे सगळं देत रहायचं.
अस का?
मला तुला इतकंच विचारायचं होत.

मी आक्रस्ताळेपणा करायचा,
अन सतत चुक करत रहायचं.
तू मात्र त्यावर नेहमी पांघरून घालायचं..
अस का ?
मला तुला इतकंच विचारायचं होत.

मी नेहमीच रडगाणं गायचं,
आणि रडत बसायचं.
मग तू मला जवळ घेऊन शांत करायचं.
अस का?
मला तुला इतकंच विचारायचं होत.

मी अडचणी सांगायच्या,
अन हताश व्हायचं.
माझ्यासाठी तू सगळं सोपं करायचं.
अस का?
मला तुला इतकंच विचारायचं होत.

तू कधीतरी अपेक्षेने माझ्याकडे पाहायचं,
अन मी मात्र तुझ्याकडे दुर्लक्ष करायचं.
तरीही तू ते हसून सोडून द्यायचं.
अस का?
मला तुला इतकंच विचारायचं होत.

याला प्रेम म्हणू की तुझा सोशिकपणा,
काही कळतंच नाही.
खरचं, अस का?
मला तुला इतकंच विचारायचं होत.

-प्राजक्ता