तो दार ढकलत आत आला .
गोल , लालसर काळपट , लबलबीत , चिपचिपीत , पुर्ण वाढ झालेल्या माणसाच्या मस्तका एवढा होता तो गोळा . पांढरा व चिकट द्रव त्यामधून स्त्रवत होता . अचानक त्याला लालभडक असे माणसासारखे दोन ओठ फुटले . ते एक तोंड होते . त्या तोंडातुन रंगहीन लाळ टपकत होती . तोंडात पांढरेशुभ्र दात होते . ती जीभ मात्र सापासारखी दोन तुकड्यात विभागलेली होती .
" तु मेलाय , "
स्स्स्स..... असा आवाज पार्श्वभूमीवर करत तो मला म्हणाला . " खाली बघशील का जरा..." . मी खाली पाहिलं . चार पाय असलेलं माझं शरिर रस्तावर चपटं होउन पडलं होतं . मी तर घरात होतो , इथे कसा आलो ....
" हे तुझ्या आठवणींचं जग आहे , तुला जे आठवेल , ते तु पुन्हा अनुभवशील , ऐक माझं भलतं सलतं आठवु नको..
लगेच माझ्या मनात विचार आला , मी नक्की मेलो कसा...
" हाड् हाड् ..."
कुणीतरी दगड मारला , माझ्या पाठीला जखम झाली . तो माणुस काटी घेउन माझ्या मागं येत होता . तोडांत माझ्या जिलेबीनं भरलेली पिशवी होती . त्याला सापडू नये म्हणून मी गडबडीने रस्त्यापलीकडे जाउ लागलो. माझं लक्ष मागे त्या माणसाकडेच होतं . गाडी माझ्या अंगावरून गेली होती , मला माझं मरण दिसत होतं . मरताना माझ्या जुन्या मालकाच्या घरातील ती खोली आठवली , ज्यात मी पडुन असायचो...
मी खोलीत बसलो होतो . दार उघडुन तो गोळा आत आला . लालसर , काळपट , लिबलिबीत , चिपचिपीत , छोट्या हत्तीच्या मस्तकाएवढा तो आकार होता . त्यातुन पाढरा द्रव स्त्रवत होता . अचानक त्याला माणसासारखे लालभडक ओठ फुटले .
" हे बघ , तु काही आठवण्याचा प्रयत्न करू नको , तु मेलाय , आणि हे आठवणीचं जग आहे , तु जे आठवतो , ते तु पुन्हा जगतो , आणि तुला जर त्या चक्रातुन सुटायचं असेल तर मला खाउन टाक...
तो गोळा त्याचे ओठ हलवत बोलला . ते दात पांढरे व अनकुचीदार होते . त्या गोळ्याचं मांस चवदार असणार यात शंका नव्हती , पण हा काय बोलत होता कि मेलोय. आणि मला आठवलं...
त्या जिलेबी फारच चविष्ट दिसत होत्या . मला वास आला . माझा जुना मालक मरून आता माणसे म्हणतात तशी तीन वर्षे झाली . मालक मेल्यापासुन मी रस्त्यावरच फिरतो. इकडे तिकडे फिरुन मिळेल तिथे तोंड मारतो . बाजार दिवशी खरंच माझी चांदी असते . बाजाराबाहेर उभारतो आणि लोकांच्या हातातल्या पिशव्या पळवतो . तसा मी हुशार आहे. ती जिलेबीने भरलेली पिशवी घेउन तो जातोय , मी पिशवी घेतली आणि आता मी पळतोय , माझं लक्ष मागच्या माणसाकडेच आहे , गाडी अंगावरून गेलीय , माझं आतडी बाहेर आली आहेत . माझं मरण मला दिसतंय , तेव्हाच मला माझ्या आयुष्यातील ते सुखाचे दिवस आठवतात .
मी खोलीत माझ्या उशीवर बसलोय , दार उघडुन तो लालसर मांसाचा गोळा आत आला . तो चक्क बोलु लागला...
" तु मेलाय , माझ्याबरोबर यायचं असेल तर मला खाउन टाक , नाहीतर याच नरकात राहशील , वारंवार तुझं मरण जगत बसशील....
तो गोळा चविष्ट होता , पण फारच विचित्र होता . मी कसा मरेन...
मी बाजाराच्या वाटेला उभा आहे , तो जिलेबीनं भरलेली पिशवी घेउन येत आहे , मी ती माझ्या दातात पकडली व पळतोय. रस्ता पार करतानाही माझं लक्ष त्या माणसावरतीच आहे . माझ्यावरून गाडी गेली आहे व माझ्या आतड्या बाहेर आल्या आहेत. मरताना आयुष्यातील सुखद दिवस आठवतात...
मी खोलीत बसलोय . दार उघडुन तो गोळा आत आला .
समाप्त..
खऱ्या
कल्पना नवी नाही । फक्त कुत्रा नवा आहे...
कुत्रच का?
पण कुत्राच का?
काय पण जिलेब्या पाडल्यात
काय पण जिलेब्या पाडल्यात
मला झेपलं नाही
मला झेपलं नाही
कुत्र्याला मोक्ष मिळत नाहीये
कुत्र्याला मोक्ष मिळत नाहीये
Kathecha naav कुत्र्याचा नरक
Kathecha naav कुत्र्याचा नरक ase dyaychay ka? नर्क shabda khataktoy