ना कळता ती थरथरली

गाडीमध्ये बसता बसता पाल मनी का चुकचुकली?
मुलासोबती कुठे निघाली? ना कळता ती थरथरली

बाळाच्या भोवतीच सारी स्वप्ने होती विणलेली
इंद्रधनुष्याच्या रंगांनी मनोगतेही सजलेली
कष्ट करोनी पालन पोषण करावया ना कुरकुरली
मुलासोबती कुठे निघाली? ना कळता ती थरथरली

परदेशी नोकरी मिळाली, स्वर्ग ठेंगणा झालेला
उठता बसता कौतुक त्याचे, जीव केवढा फुललेला!
शिखरावरती आयुष्याच्या, गर्वगीत ती गुणगुणली
मुलासोबती कुठे निघाली? ना कळता ती थरथरली

नको काळजी करूस आई पैशाची तू, बाळ म्हणे
फेडिन सारे पांग तुझे मी, नसेल कांही तुला उणे
कष्टाचे फळ दिसू लागता, रोमांचुन ती मोहरली
मुलासोबती कुठे निघाली? ना कळता ती थरथरली

वापस मी येईन तोवरी, रहावयाची सोय इथे
वृध्दाश्रम हा ए.सी. आहे, नकोस राहू इथे तिथे
निरोप देताना बाळाला, आत केवढी भळभळली!
मुलासोबती कुठे निघाली? ना कळता ती थरथरली

गारव्यात ए.सी.च्या नसतो कधी उबारा प्रेमाचा
शॉवरने का ओला होतो, झरा वाळला स्नेहाचा?
टोचत होती सुखे आश्रमी, बाळ दूर ती हळहळली
मुलासोबती कुठे निघाली? ना कळता ती थरथरली

सुकलेल्या डोळ्यात अधूरे स्वप्न राहिले भेटीचे
श्वास थांबला, बाळ न आला, खेळ कसे हे नियतीचे?
मृत्त्यू कसला? जीवनातुनी परलोकी ती फरपटली
मुलासोबती कुठे निघाली? ना कळता ती थरथरली

निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३