मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
Submitted by Mrudu on 25 September, 2019 - 07:30
किरणांचा लेऊनी साज नदीतीर चमकता होई
लहरींचे निळसर कंपन जणू नक्षी उठवून जाई।
किनार्‍यावरी वृक्ष एक तो वाकून पाहे जलि
धारांना नटविण्यास त्याने पर्णभेट ती दिली।
अशी सजली नटली,झाला साजिरा श्रृंगार
नगकन्येस भेटण्या होई दरिया आतुर।
धावे खळाळून ओघ, आस लागली जीवाची
जल मिळे जलधीला खूण निःशब्द प्रेमाची॥
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
छान कविता...
छान कविता...
३र्‍या कडव्यातील दुसरी ओळ वाचताना अडखळतोय... काहीतरी बदल हवा असं वाटतंय!
छान कविता आहे
छान कविता आहे
छानेय कविता!!
छानेय कविता!!
मस्त आहे कविता. नगकन्या
मस्त आहे कविता. नगकन्या म्हणजे नदी ही उपमा आवडली.
प्सर्वांना धन्यवाद !
प्सर्वांना धन्यवाद !
>>३र्‍या कडव्यातील दुसरी ओळ वाचताना अडखळतोय... काहीतरी बदल हवा असं वाटतंय!
कदाचित प्रत्येक कडवं वेगळ्या मीटरमधे असल्यामुळे वाटलं असावं.