हे प्रियतम आत्मन

**************
म्हटले तर मी
दिवस मोजतो आहे
म्हटले तर मी
दिवस विसरतो आहे
मोजामोजीत ठेवाठेवीत
तुजला परि शोधतो आहे
तुझे अंधार पांघरून निजणे
तुझे दिशा होवुन जगणे
सारेच विभ्रम सौंदर्यांचे
अन् त्यात माझे खुळावून जाणे
हे सारे जरी असे नित्याचे

कधी परि माझ्यात उलगडते
स्वप्न तुझे शुभ्र चांदण्यांचे
गर्द वनराईवर पडलेले
शांत स्निग्ध मनोज्ञ एकांतातले
तू असतोस कातळात गोठून
हळूवार हवेत पसरून
मोकळ्या माळावर गाणे होवून

हे प्रियतम आत्मन
सर्वव्यापी सनातन
दत्तात्रेय भगवन
काय वेगळा आहेस
तू या सगळ्याहून

हळूहळू जातो मग मी ही
तुझ्यात विरघळून

डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in