वियोग योग

वियोग योग

धागा धागा वेचून विणले
वस्त्र नात्यांचे मोरपिशी
हळुवारपणे जपून ठेवले
मोरपीस जसे पुस्तकाशी

रंग नात्यांचे गहन गंभीर
स्पर्श मुलायम, हर्ष देती
बंध प्रेमाचे आपुलकीचे
अमूल्य असती नाती-गोती

संशयाची कीड लागता
वस्त्र विरते अनुबंधांचे
धागे तुटती वस्त्रं फाटती
वियोग होती हृदयांचे

वियोग हा यज्ञ नाशाचा
समिधा पडते प्रेमाची
जळून जाती नातीगोती
उरते आग विरहाची

वियोग योग कुणा न यावा
विरहाचा दुष्ट शाप नसावा
अटळ भोग जरी नशिबी
मिलनाचा उषःशाप असावा

वियोगातून विरह जन्मतो
वेदना मनीची ताटातुटी
विरह साहून चटके सोसून
बांधू पुन्हा जन्माच्या गाठी

प्रा. अरूण सु. पाटील (असु)
(दि.24.06.2019)
© सर्व हक्क स्वाधीन
https://www.facebook.com/AsuChyaKavita