मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
Submitted by Asu on 19 June, 2019 - 02:10
मुळं
बीज पेरले पेरले मुळं धरली मातीत
फोफावले रोप कोल्हेवाड्याच्या कुशीत
खतपाणी ऊनवारा, नि भक्कम निवारा
वृक्ष डेरेदार झाला अंगी वसंत फुलला
माऊलींची प्रीती जशी शिंपल्यात मोती
फांदी फांदी बहरली वृक्षी पाखरं गाती
मुळं गेली रानोरानी पाणी शोधित भूमीत
वह्या पुस्तके भिजली कष्टाच्या घामात
फांद्या गेल्या दूरदेशी नवा प्रकाश शोधित
वृक्ष तरारला अफाट सूर्यप्रकाश प्राशित
वसुंधरेची मिळता साथ फांदीवर गोड फळं
कृतकृत्य झाले झाड जळगांवी त्याची मुळं
भार फांद्यांचा घेऊन जरी दूरदेशी फिरेन
कधी रुजली ती गावी मुळं कसा विसरेन
- प्रा. अरुण सु. पाटील (असु)
© सर्व हक्क स्वाधीन
https://www.facebook.com/AsuChyaKavita
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
खुप सुंदर लिहिलंय.तुमच्या
खुप सुंदर लिहिलंय.तुमच्या भावना अगदी मनात खोलवर पोहचल्या.
खुप सुंदर. आवडली.
खुप सुंदर. आवडली.