आयुष्य सांज झाली
सरली सकाळ आहे
तो एक काळ होता
हा एक काळ आहे
होतो कधी तिच्या मी
प्रेमात रंगलेला
मी एकटाच आता
प्याल्यात झिंगलेला
चढता नशा उमगते
जगणे रटाळ आहे
तो एक काळ होता
हा एक काळ आहे
माझ्याच इशार्यांची
त्यांना असे प्रतिक्षा
झालेत थोर, माझी
करतात ते समिक्षा
होतो जहाल केंव्हा
आता मवाळ आहे
तो एक काळ होता
हा एक काळ आहे
जोमात कधी चढलो
मी ऊंच ऊंच शिखरे
उठण्यास तेच गुडघे
करतात आज नखरे
उद्वेग वेदनांचा
आता सुकाळ आहे
तो एक काळ होता
हा एक काळ आहे
डौलात राज्य मीही
सिंहासमान केले
तख्ता अता पलटला
तह मी गुमान केले
गात्रात त्राण नाही
नुसते आयाळ आहे
तो एक काळ होता
हा एक काळ आहे
म्हणतो जरा शिकावे
सापासमान जगणे
टाकून कात नवखे
तारुण्य प्राप्त करणे
श्रावण सरी हरवल्या
नुसते ढगाळ आहे
तो एक काळ होता
हा एक काळ आहे
वृध्दत्व निर्मुनी तू
का वाटलेस देवा?
आयुष्य दे कसेही
चाखेन जणू मेवा
तू दूर, तुला का रे
माझा विटाळ आहे?
तो एक काळ होता
हा एक काळ आहे
निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
आवडली कविता.
आवडली कविता.
मस्त! आवडली..
मस्त! आवडली..
मला कवी लोकांचा खरच हेवा
मला कवी लोकांचा खरच हेवा वाटतो.. कसं सुचत या लोकांना... निशिकांतजी मस्त आहे कविता...
अप्रतीम! भारी!
अप्रतीम! भारी!
मला कवी लोकांचा खरच हेवा वाटतो.. कसं सुचत या लोकांना... निशिकांतजी मस्त आहे कविता...>+१११
नानबा, माउ, रमेश आणि शाली
नानबा, माउ, रमेश आणि शाली आभार आपणा सर्वांचे प्रतिसादासाठी.
अप्रतिम निशिकांत
अप्रतिम निशिकांत
सुंदर कविता
सुंदर कविता
जोतिराम, राजीव आभार अपणा
जोतिराम, राजीव आभार अपणा दोघांचेही प्रतिसादासाठी.
जबरदस्त कविता
जबरदस्त कविता
योगेश, मनापासून आभार
योगेश, मनापासून आभार प्रतिसादासाठी.