Submitted by द्वैत on 8 November, 2018 - 05:44
घेऊन वेदना एक उराशी हसतो आहे
जसा उमगशील तसा तुला मी दिसतो आहे
मी उगाच घेतो आयुष्याला गांभीर्याने
कळले मला का पुन्हा पुन्हा मी फसतो आहे
कशी बहरली अशी अवेळी झाडे सारी
कोण अनोळखी बागेमध्ये बसतो आहे
असा एरव्ही माणूस आहे प्रेमळ प्राणी
पण अधे मध्ये हा संशय किडा डसतो आहे
जाळून आलेत वस्ती त्यांना लगेच कळवा
नदीकिनारी गाव नवा एक वसतो आहे
द्वैत
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
वाऽह! मस्तच!!
वाऽह! मस्तच!!
छान..
छान..