सोडूनी सासरा

(आता वारीचे दिवस जवळ येत आहेत. सर्व वातावरणच विठुमय होईल येत्या कांही दिवसात. या निमित्ताने एक भारुड सादर.))

बाई मी जाते गं जाते माझ्या
सोडूनी सासरा
उचकी लागली गं मजला त्याची
जाते मी माहेरा ||धृ ||

लगीन जरी का झालय त्याचं
मला कई हरकत न्हाई
नव-यासाठी जुन्या प्रेमाला
जरूर कई फारकत न्हाई
सटवी खेटुन उभी तरी पण
बाई दिसतो गं दिसतो मला
प्रेमळ अन हासरा
बाई मी जाते गं जाते माझ्या
सोडूनी सासरा ||१||

वेड मनाला लाउन गेलं
सोनं बावनकशी
लाज ठेवली गुंडाळुन म्या
उघड सांगते अशी
नकोय मजला दादला आता
जाते सोडुन गं सुडुन जाते
पोटीच्या वासरा
बाई मी जाते गं जाते माझ्या
सोडूनी सासरा ||२||

मन बी माझं चंचळ भारी
इकडं तिकडं फिरतय
सरत्या शेवटी कुशीत त्याच्या
सुख अनुभव करतयं
नजर करडी मजवर त्याची
बाई धरतो गं धरतो माझ्या
वेसणीचा कासरा
बाई मी जाते गं जाते माझ्या
सोडूनी सासरा ||३||

पंढरपूर हे माहेर माझं
चंद्रभागेच्या तिरी
मोक्षाची गं वाट दावतो
कनवाळू श्रीहरी
दिंडीमध्ये होउन सामील
बाई घेईन गं घेईन त्याच्या
चरणी मी आसरा
बाई मी जते गं जाते माझ्या
सोडूनी सासरा ||४|

निशिकांत देशपांडे.