Submitted by वैभव जगदाळे. on 2 October, 2017 - 18:41
सोनेरी किरणांनी सजलेली एक सांजवेळ...
वेड्या मनात रंगला तुझ्या आठवणींचा खेळ...
हळुच चोरपावलांनी मग तु चालत यावी...
ओठांवर हास्य घेऊन माझ्या जवळी बसावी...
तुझ्या माझ्या शब्दपुष्पांचा एक सुंदर हार व्हावा...
सुगंध त्याचा मनात आपल्या सदा दरवळत रहावा...
मध्येच पाहुन माझ्याकडे तु हलकीशी लाजावी...
अन् मावळत्या सुर्याची लाली तुझ्या गाली यावी...
नजर चुकवून माझी तु गालात थोडे हसावे...
मी मात्र एकटक फक्त तुझ्याकडे पाहत बसावे...
नजरेत तुझ्या पाहताना सारे क्षण थांबले जावे...
गोड आवाजाने तुझ्या मी परत भानावर यावे...
मावळतीचे रंग विरताना रात्रीची चाहूल लागावी...
मनोमन मी सुर्याकडे अजून थोडी सायंकाळ मागावी...
नभी चांदणे हसावे अन् सुर्यही क्षीतिजाआड सरावा...
संध्याकाळ सरली तरी मागे तुझा सहवास उरावा...
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
व्वा! सुंदर!
व्वा! सुंदर!
पुढील लेखनास शुभेच्छा!
खुप सुंदर
खुप सुंदर
सुरेख...
सुरेख...
क्युट..
क्युट..
सुरेख.......
सुरेख.......
व्वा सुंदर!
व्वा सुंदर!
प्रतिसादाबद्दल धन्यवाद..
प्रतिसादाबद्दल धन्यवाद...राहुल,VB ,सायुरी,मेघा,vijaya kelkar आणि अक्षय दुधाळ
खुप सुंदर
खुप सुंदर
धन्यवाद अंबज्ञ
धन्यवाद अंबज्ञ
छान... मस्त
छान... मस्त