दिसली मला...अशी ही भारतमाता… “

“ दिसली मला...
अशी ही भारतमाता… “

दिसली मला
अशी ही भारतमाता
जराजीर्ण झाली ती
काय करावे असे झाले तीला आता
उम्बरठ्याहून तिच्या
सुर्यहि बुडताना दिसतो
पण येणाऱ्या सकाळला
कालचाच रन्ग असतो….
दिसली अशी व्याकुळ भारतमाता
जिच्या ओटितुन अश्रू सान्डतात आता
क़ुणीही नाही त्याना पूसण्यासाठी
अरे विसरले तिला कु:स्वार्थासाठी
गन्धे राजकारण इथे माजले
समाजाची दैना झाली…
अमानुषतेचा पूर आला
अम्रूताची गोडी गेली………….1

दिसली मला
अशी ही भारतमाता
वाट जणू ती पाहत आहे
नव्या पदपावलान्ची
आस्था अजूनी आहे तिला
एखाद्या अवताराची…
विश्वासही ना बसत आता
हिच का ती भारतमाता
जिच्या अन्गणामध्ये
शिवबासारखा पुत्र होता
सैरभैर नाचला तो
शौर्याने तयाच्या गाजला तो
वाजविले होते तयाने
शन्ख हे स्वराज्याचे
स्वराज्याचे रुप त्याने
केले होते सुराज्याचे
दिसली मला
अशी ही भारतमाता
जिच्या पायाला काटा रुतला होता………….2

खरच इतिहासही
आता धुन्दला वाटे
अहो हिच का ती भारतमाता
जिच्या भुमिमध्ये
भगतसिन्ग राजगुरु
अन् सुखदेव जन्मले
शौर्याची मिसाल
अन् क्रऩ्तिची मशाल घेऊन
मात्रुभूमीवर कूर्बान झाले..
टिपु सुलतानाची तलवार तळपली
इन्ग्रजान्चे रक्त पिण्यासाठी
झाशीची राणी ओरडून गेली
स्वातन्त्र्याच्या जिण्यासाठी
पण दिसली मला
अशी ही भारतमाता
जी मतिमन्द होऊन गेली आता………..3

हसावे कि रडावे ना समजे आता
अहो हिच का ती भारतमाता
जिच्या शौर्याच्या दागिण्यात
सुभाषबाबूसारखा नगीणा होता
रक्ताच्या बदल्यात स्वराज्य देईन
असा हिमतीने तो वदला होता
मात्रूभूमिच्या स्वातन्त्र्याला
अमरत्वाने लढला होता
अहो हिच का ती भारतमाता
जिने भिमरायाला जन्मीला होता
अन्यायाला प्रतिकाराची
मशाल भिमराया जाळून गेला
युगायुगान्चे परिवर्तन तो
एका जन्मात करुन गेला
दिसली मला
अशी ही भारतमाता
जिने बन्डाचा झन्झावात पाहिला होता……4

पण काय करावे कळत नाही
म्हणते आहे भारतमाता
हतबल झाले डोळे तिचे
हतबल झाले कान….
हतबल झाले हातपाय
हतबल झाला मान.....
तिची सभ्यता सन्क्रूती
आणि सम्मान…
कालही होता अन्
आजही आहे महान …
पण …..
पण तिच्याच कर्मविरान्नी
आता ठेवले तिला गहान...
ती तरी काय करणार
तिची मुले नालायक निघाली ..
गहान तर तिला ठेवलेच आहे
आता तिला विकायला निघाली..... 5

एकमेकान्वर वार करण्या
धुर्त कोल्हे लढू लागले
राजकारणाची रोटी शेकण्या
जनतेला ह्या जाळू लागले
पण कधी उघडणार डोळे
ह्या मात्रुभूमिचे ...
तिच्या डोळ्यातही हरामखोरान्नी
तेल ओतले बेईमानीचे
जात पात आणि धर्माचे
राजकारण हे भेदभावाचे
तेव्हाच तर त्यान्चे साधते
जेव्हा लोक मरतात कवडीमोलाचे
पण दिसली अशी ही भारतमाता
जणू कोमात ती गेली आता............6

कसेच सहन तु करते आहे
तरी अजूनही तू शान्त आहे
शौर्याचा काळ तु पाहीला
आता नामर्दानगीचा खेळ पाहते आहे
वारन्वार तुझ्यावर हल्ले झाले
आग दन्गा हाणामारी
खून आतन्क दादागीरी
सगळे सगळे तु सहन केले
चुपचाप तु राहिली भारतमाते
कधीच तु का बोलत नाही
सताड डोळ्यान्नी नुसती पाहते…
कधीच तु का रडत नाही
जणू आसवान्चे नाते तटले आहे
डोळ्यान्शी तुझ्या भारतमाते…..
खोट्या फुलान्च्या गन्धासाठी
काट्यान्ची परीक्षा का देते...
सुखाचा तू काळ पाहिला आता
बर्बादीची वेळ पाहते आहे
दिसली मला
अशी ही भारतमाता
जी नि:शब्द जणू झाली आता.........7

का कशासाठी का म्हणून
एवढी गप्प तू झाली आहे
तुझ्या इब्रतीचे धीन्दोडे
कशासाठी झेलते आहे
एकदा दोनदा अनेकदा
कितीदा हल्ले तू सहणार आहे
तुझ्या अपमानाचा बदला
सान्ग कधी तु घेणार आहे
गान्डु बनून आतन्क फैलवी
असे हे नामर्द आतन्कवादी
हा कसला जेहाद…….
आणि हे कोणते जेहादी
हिम्मत नाही त्यान्च्यात
समोरासमोर लढण्याची
हिच त्यान्ची रीत आहे....
अशा ह्या पाकड्यान्च्या
फैलत आहेत नाजायज औलादी...
कालपर्यन्त ते लपून बसायचे
आता घरात घुसून मारत आहे
विनयभन्ग तुझा केला
आता इज्जतही तुझी लुटत आहे
तरीही तु काहिच नको करु
तु तर नूसती बघत आहे
कारण तु तरी काय करणार
पुत्रच तुझे नामर्द बनले आहेत
दिसली मला
अशी ही भारतमाता
जणू वान्झोटीच ती झाली आता .......8

पण दिसली मला
अशी ही भारतमाता
अन्तरी जणू रडताना
वाट अजूनही सताड डोळ्यान्नी
एकटक ती पाहत आहे
एकतरी पुत्र होईल जागा
उद्धार तिचा करण्याला
एकतरी शुरवीर येईल जन्मा
बदला अपमानाचा घेण्याला
एकतरी मुल देईल हाक
ह्या मात्रुभूमिचे पारणे फेडण्याला
वाटच ती पाहत आहे
पाहताना दिसली मला .....9

ज्यान्च्या हाती सगळे आहे
रक्त त्यान्चे तापत नाही
रक्तात ज्यान्च्या गरमी आहे
ते काही करु शकत नाही
आता तर खरी वेळ आली आहे
खुप ड्रामा केला म्हाताऱ्यान्नी
आता तरुणान्ची जागा खाली आहे
उठारे जागे व्हा तरुणान्नो…..
बेरोजगार स्वत:ला म्हणता कशाला
देश उभारणीचे काम
तुमच्या हातात आहे…….

गरज आहे पुन्हा एका स्वातन्त्र्याची
गरज आहे आता खरी क्रान्तीच्या लढ्याची
हातात घ्या तलवारी आता
मुडदे पाडा आतन्क्याऩ्चे
झोडुन काढा दुश्मनान्ना
आतले आणि बाहेरचे..
हे बुड्ढे नुसत्या बाता करणार ..
ते काही करू शकत नाही
ते कसले लढणार…..
ते तर साधे जगुही शकत नाही
म्हणून म्हणतो तरुणान्नो
हातात घ्यारे सत्ता आता ..
तुम्हीच ह्या मायभूमिचे
खरे कर्तेधर्ते आता...
तुम्हीच तिच्या सन्मानासाठी
लढणार आहात…..
तुम्हीच तिचे उपकार आता
फेडणार आहात…….
हेच तर म्हणते आहे भारतमाता..
म्हणताना दिसली मला…………
म्हणताना दिसली मला…………10

कवि: - सतिश चौधरी
M-9970097372
e-mail-satish_visit@yahoo.co.in