ती

ती दुरून दिसली जेव्हा
वठलेल्या झाडाखाली
मातीच्या गालावरती
उमटली लाजिरी लाली...

ती थोडी जवळी येता
हलकेच हासला वारा
गाभाऱ्यात मनाच्या
सजविला सुवक देव्हारा...

गुंफिली महिरपी ओठी
शतताऱ्यांची आरास
बरसुनी अंगणी गेली
चंद्रचांदण्यांची रास..