Submitted by कविता क्षीरसागर on 23 February, 2016 - 11:56
डोळे मिटले तरिही तो असतो जागा टक्क
जो असतो अपुल्यामध्ये ना दाखवता हक्क
ज्ञानेशाच्या ओव्या , की शतजन्मांची कोडी
अजुनी ती ना सुटली ... विद्वत्ता झाली थक्क
रानात उमलले जरि ते गंध लपेना त्याचा
हे शहरी अत्तरवाले शोधत आले चक्क
बिब्बा घालावा म्हणुनी यत्न कितींनी केले
तुटणारच नाही मैत्री .. नातंच आहे पक्कं
अंधार जवळचा वाटे माझ्या एकांताला
थोडा उजेड सुद्धा मग वाटत जातो भक्क
लाटांनी या गिळल्या किंकाळ्या तरुणाईच्या
आठवण जरी आली तर काळिज होते लक्क
कविता क्षीरसागर
विषय:
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा