समुद्र

Submitted by जीवनगंधा on 11 February, 2016 - 01:38

नुसतं बघत राहावं ह्या समुद्राकडे, गाजेचं गूज ऐकत.
खूप काही बोलायला लागतं मन मग स्वतःशीच…
ती अथांगता, ती शाश्वतता, ती निरर्थकता…
लाटा येत राहतात. आयुष्य चालूच राहतं.
त्सुनामीनंतरही, वादळानंतरही, ओहोटीनंतरही.

विषय: 
काव्यलेखन
Groups audience: 
गुलमोहर - कविता
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users
शेअर करा