स्फुल्लिंग

अत्यंत आशादायी चित्र पुढे करण्यात कवी यशस्वी झाले आहेत. प्रत्येक ओळीतून मानवी मनाच्या उदासीला फुंकर घालताना उद्याच्या प्रकाशाचे सुखद स्वप्न दाखविण्याचा हा यत्न कवितेच्या माध्यमातून सरळपणे सामोरे आला आहे. अमेय पंडितांच्या नित्याच्या धाटणीपासूनची ही काहीशी आगळीच आणि आपली वाटणारी...म्हणजे जणू माझ्या मनातीलच विचार...कविता त्या काहीजणांना दिशादिग्दर्शन करीत आहे जे भूतकाळातील कोमेजलेल्या बागेतच गुंतून पडले आहेत....त्यांच्यासाठी हा उपदेश नसून सल्ला आहे....

"..अंधार मनाचा सरता
दिसतील उद्याच्या वाटा...." ~ खूपच सुंदर चित्र !

सूंदर रचना

अमेय...

मी कविता वाचताक्षणीच त्यातील भावामुळे चटदिशी तिच्या प्रेमातच पडलो....माझा आनंद तातडीने तिथे व्यक्त करावा असेच वाटले मला.

सुंदर !

छान शब्दतसल्ली .....रचना आवडली.

अमेय, खरच सुरेख कविता.

हे फार घातकी असते
दुःखाला उजळत जाणे
रक्तातुन वाहत अश्रू
शोकाचे करती गाणे >>>>> सुरुवातच एकदम जबरीए ....

आणि उत्तरोत्तर बहरत जाणारी कविता - शेवटच्या कडव्याला अग्दी अग्दी म्हणावेसे वाटते ...
सुर्रेखच - अमेयराव ...