पुन्हा एक मुद्दा निकाली निघाला

क्षणांची तृषाही क्षणिक होत आहे
कळेना अता ओठ लावू कशाला..<<< व्वा

तुला मिळवुनी काय मीही मिळवले
तुला मी मिळालो,मला 'मी' मिळाला<<< सुरेख

जुनी उत्तरे लागता चार हाती
नवे प्रश्न काही उभे स्वागताला <<< सुरेख

गझल फार आवडली

छान
आवडली गझल

पुन्हा एक मुद्दा निकाली निघाला
पुन्हा एक रस्ता घराशीच आला

काय म्हणायचे ते कळाले नाही. पहिल्या ओळीचा दुस-या ओळीशी नेमका संबंध लागला नाही.

वा वा...कुठला एक वेगळा कोट करत नाहीय शेर...

अफलातून गझल !!!

धन्यवाद सुशांत !

शेवटचे दोन सुंदर

>>>पुन्हा एक मुद्दा निकाली निघाला
पुन्हा एक रस्ता घराशीच आला <<<

समीर,

मला जाणवलेले अर्थः

१. काहीतरी नवे करता येईल असा, एखाद्या वेगळ्या ध्येयाकडे नेईल असा एक रस्ता वाटत होता. पण असे वाटणार्‍या प्रत्येक रस्त्यावर चालायचे म्हणजे घर सोडावे लागण्याचे भय होते. ते तर नको होते. पण तरीही धाडस करून ह्या विशिष्ट रस्त्यावर मी निघालो. पण शेवटी तोही रस्ता घराकडेच आला, म्हणजे, त्याही रस्त्यावर 'घर कायमचे सोडून' पुढे जाण्याचे धाडस शेवटी नाहीच झाले.

२. ह्या दिशेने गेलो तर काहीतरी करू शकू अशी आशा होती. पण त्या दिशेने जाऊनही निराशाच पदरी पडली, त्यामुळे शेवटी घरीच परतलो.

मला तो शेरही फार आवडला.

पुन्हा एक मुद्दा निकाली निघाला
पुन्हा एक रस्ता घराशीच आला

आता शेर समजला. व्वा व्वा.
धन्यवाद भूषण.

मस्त गझल.

क्षणांची तृषाही क्षणिक होत आहे
कळेना अता ओठ लावू कशाला..>>>>>>
मला हा शेर नीटसा समझला नाही.मला जाणवले ते असे ........क्षणांची तृषाही क्षणिक होत आहे म्ह्णजे तृषा नाममात्र होत आहे. मग कळेना अता ओठ लावू कशाला अशी इच्छा तरी का व्हावी !

जबरदस्त गझल...सर्वच शेर सुंदर

क्या बात है सुशांत!!!!
मतला प्रेमासंबंधी असेल असे मला वाटले होते -

सुंदर!!

>>
पुन्हा एक मुद्दा निकाली निघाला
पुन्हा एक रस्ता घराशीच आला
<<

वा!