मी असेन ..

व्वा! खूपच सुंदर!

सुंदर

अहाहा.. .किती तरल! शब्दात मावत नाही अशी कविता आहे.

<<अविश्रांत श्रांतक्लांत तू उदास जाणुनी
मी असेन एक सत्व शांततत्त्व जीवनी << क्लासच !!

खूपच सुंदर...

नेहमीप्रमाणेच अप्रतीम. ह्याला छान चाल लावता येइल किंवा चित्र काढता येइल. एकेक शब्द चमकतो आहे.

हो खरंच. आवडली रचना. योजलेली एकेक शब्दरूपं देखणी आहेत.

एखाद्यानं खांद्यावर मान टेकून डोळे मिटून आयुष्याच्या अंतापर्यंत अगदी निवांत निश्चिंत व्हावं इतका सुरेख आश्वासक टोन झिरपतोय ओळीओळीतून.

अप्रतिम! वळण अन् वळण उठावदार... सुंदर आकृतीबद्ध रचना. वाचता वाचताच काळजाला कळत उलगडत जाणारा हवाहवासा आश्वासक सूर...
वाचूनच हेवा वाटू लागला 'त्या' कुणाचातरी....

शब्दांची योजना शिकण्यासारखी असते तुमच्या सगळ्याच लेखनातून

खूपच छान.
परत परत वाचावीशी वाटतेय. कवितेतल्या शब्दामुळे आणि एकदा समजलेल्या अर्थच खरा आहे का काही वेगळंच आहे ते बघायला. एकाच ओळीचे परिस्थिती, अनुभव इ नुसार किती वेगवेगळे अर्थ निघू शकतील ते बघायला आवडतं आणि तुमच्या कवितेत ते हमखास सापडतं . धन्यवाद.
वरचं लिहिलं आणि परत पाहिलं कडवं वाचलं आणि हसू आलं.

सुरेख!

सुंदर.

शब्द आणि त्यातून व्यक्त होणार्‍या नेमक्या जाणीवा ...खूप आवडले
बिंबचिंबली < ग्रेट !!
आता अर्थासाठी सावकाश एक एक द्विपदी उकलत उकलत वाचावे म्हणतोय

धन्यवाद

बिंबचिंबली जळे..>>>>> एकदम भारी ताई.

काव्यलेखन मध्ये तुमच्या नावाची कविता बघितली आणि मनातल्या मनात "येस्स! भारतीताईंची कविता" असं म्हणत ह्या धाग्यावर टिकली मारली. सुंदर कविता!
कविता पुन्हा पुन्हा वाचली. जेव्हा जेव्हा वाचली तेव्हा तेव्हा संगीत आठवलं! असं वाटलं की आपलं रागसंगीतच असं म्हणतय की बाबा काय काळजी करतोस काहीही झालं तरी केव्हाही आणि कुठेही तुला हवं असेल ते मी देतोच की! अगदी आनंदी कल्याणापासुन अश्रुतुन वाहणार्‍या तोडी पर्यंत आणि वादळी मल्हारापासुन ते उदास मारव्यापर्यंत!!अगदी पहिल्या कडव्यातल्या "मी असेन" पासुन शेवटच्या कडव्यातल्या "मी असेन" पर्यंत जणु संगीतच बोलतय असं वाटलं! अर्थात ह्या कवितेचा तसा अर्थ नक्कीच नसणार, पण मला ती अशी भावली! वर अमितव यांनी म्हटल्याप्रमाणे कवितेतुन नेहमी वेगवेगळे अर्थ निघु शकतात, त्यात हा मला भावलेला अर्थ!

कवयित्रीच्या कवित्वशक्तीचा मोहक विलास "मी असेन" मधून प्रतिबिंबित होताना दिसतो. भारती जेव्हा काव्यरचना करते त्यातील प्रत्येक ओळीत जो मुलायमपणा उतरतो त्याचा वाचनानुभव घेताना मन हरखून जाते.
श्वास, आर्त ओळ मंत्र, नृत्यमग्न शिल्पभग्न मुग्ध अप्सरा स्वप्नलीन पापणी वर्दळी थार वाहना, मालवेल कालवेल गारवा अविश्रांत श्रांतक्लांत तू उदास जाणुनी ओतप्रोत बिंबचिंबली जळे.....शब्दांची ही अनोखी जादू केवळ सुटी अशी वाचत गेलो तरीही ते आपली पकड कायम ठेवतात. आशय आणि अभिव्यक्ती यांचा इतका गोड मिलाफ़...तो या रचनेत वाचकाला आकर्षून घेतो...वाटते यातील सारे भाव मूर्तिमान बनले आहेत...."मी असेन" चा ताल असा काही धरला गेला आहे, जो प्रत्येक ओळीनंतर भोवती फ़ेर धरत आहे. हे सारे फ़ार लोभसवाणे आहे. "बिंबचिंबली"....कुठून स्मरली ही अवस्था भारती ? केवळ याच्या उगमाबाबत विशेष जाणावे असे वाटत आहेत. कोमल आणि आश्वासक तत्त्वावर भारतीचा गाढा विश्वास दिसून येतो "मी असेन" मधून. मला वाटते कवयित्री सातत्याने आशेच्या छायेत कालक्रमणा करणे उचित मानते...जे योग्यच आहे.

पहिल्यान्दा ही कविता वाचली तेव्हा वाटल ,आपल्या आतील अद्रुश्य चैतन्यधारा किवा पालवती प्रतिभाच ती असणार. पण शेवट्च्या कडव्यापाशी पोचले तेव्हा वेगळाच अर्थ जाणवला प्रवासाच्या अंतिम टप्प्यावर भेटणारी विश्वाधार असलेली ही जीवन स्वप्नाचे आभासी कवडसे पाडणारी माया असेल .
मघाशी भारतीताईन्चे विवेचन वाचले तेव्हा समोर आणखी वेगळाच भाव पट उलगडत गेला . हे सर्व अमुर्त चित्रा सारखेच मला वाटतय चित्र काढते वेळी चित्रकाराच्या मनातील भाव वेगळे आणि पहाणाराच्या नजरेत उमटलेले रंगावकाश वेगळेच .
कविता नेहमी प्रमाणेच उत्कट , नादमधुर शब्दलळा लावणारी सुंदर अनुभुती.

उत्तम... खूप आवडली. शब्द आणि अर्थ खूपच आवडला. तुम्ही आणि ईतरानी रसग्रहण ही आवडले. तुमच्या कठीण शब्दाना घेउन नादमय कविता करण्याच्या हातोटीस प्रणाम!

केवळ <<मी असेन ती तुझीच स्वप्नलीन पापणी>> ही उपमा तेवधी चपखल नाही असे वाटले. अर्थात व्यक्तीगत आवडीमुळे असेल असे वाटते.

भारती.....

फार मोहवून टाकत आहे तुझी ही "मी....असेन" म्हणणारी कुणीतरी आशेचा दीप तेवत ठेवणारी. नैराश्येची काळोखी तिच्या मनीरंध्री वसली नसेल का ? नक्कीच, कारण तो तर जीवनाचा अटळ असा घटक होत असतोच, तरीही "...एक सत्व शांततत्त्व जीवनी...." अंगीकारलेली ती देवयानी विरूद्ध दिशा असूनही थकल्याचे जाणवत नाही. हे फार फार आश्वासक आहे..."..मी असेन ओतप्रोत बिंबचिंबली जळे.." योजनेमागील तुझी भूमिका अगत्यपूर्वक तू इथे दिलीस त्याबद्दल तुझे मनःपूर्वक आभार....मला त्याची आवश्यकता वाटत होती.

....आणि तुझ्या रेखीव मांडणी सौंदर्याबद्दल तर किती लिहावे आणि किती बोलावे हेच मोठे कोडे झाले आहे. गंगाधर गाडगीळ यानी मागे एकदा इंदिरा संत यांच्या कवितेच्या शैली प्रभावाचे "हस्तीदंती तुकड्यावरचे कोरीव काम" असे वर्णन केले होते, ते आठवले.... तुझ्या कविताही याच चित्रमय शैलीमुळे मराठी काव्याचे भूषण ठरतील यात संदेह नाही.

भारतीताई फार सुंदर कविता आणि त्यावरचे अनेकांचे प्रतिसाद आणि त्यावर तुमचे विवेचन सर्वच सुरेख.

मला असं शब्दात नाही सांगता येत पण खरंच तुम्हाला ___/\___.

परत कविता आणि प्रतिसाद वाचायला मात्र येणार.

अशक्य सुंदर कविता आहे!

मालवेल कालवेल गारवा जळीस्थळी
मी असेन प्राणस्रोत उष्णज्योत आतली

अविश्रांत श्रांतक्लांत तू उदास जाणुनी
मी असेन एक सत्व शांततत्त्व जीवनी

___/\___

वा वा वा! काय सुरेख कविता! सर्वांच्या प्रतिसादातून आणि भारती ताईंच्या विवेचनातून इतके विविध अर्थ उलगडत आहेत! मी तर लयबद्ध शब्दांच्या जादूतच अडकून पडले! पण इतकी सुंदर कविता वाचल्यावर जे वाटते त्यावरून माझ्यासाठी ह्या कवितेतली मी म्हणजे जीवाभावाची कविताच! भारती ताई, a big thank you ह्या कवितेसाठी

माझी मु लगी कविता करते इंग्रजीतून. तिला अभ्यास म्हणून वाचून दाखवली समजावली कविता. तुमचे शब्द वैभव टेरिफिक आहे. मुलीला सांगताना तुमच्या लेखनाला अति दुर्मीळ अति सुरेख चायनीज सिल्क ची उपमा दिली. रिच भरत काम केलेले.

तुमची पुस्तके घ्यायची आहेत कुठे मिळतील. येथील सर्व तिला वाचून समजावत आहे. सौंदर्य स्थळे उलगडून दाखवितानाही फार आनंद मिळतो आहे. ऑडिओ बुक बनवून आयट्यून्स वर ठेवा. नक्की चांगला प्रतिसाद मिळेल.

अमा, क्या बात है! उपमा काय सुंदर वापरलीत

भारतीताई, कवितेचं उलगडून दाखवणंही सुरेख. आभार तरी कितीदा मानायचे तुमचे

अप्रतिम !

अतिशय नादमय, लयबद्ध आणि शब्ददेखणी रचना! किती वाहवा देऊ असं झालंय! जियो भारती!!

भारती...

दोन काव्यसंग्रहाबद्दल लिहिले आहेसच...छान माहिती मिळेल इथल्या तुझ्या प्रशंसकांना....त्याचबरोबर 'ना समुद्रपक्षी आले' ही तुझी कविता श्री. मिलिंद मधुसूदन सोमण यांनी तितक्याच तोलामोलाच्या सुंदर संगीताने स्वरबद्ध केलीय आणि यू ट्युबवर अवतरलीही आहे....त्याबद्दलही तूच इथे सविस्तर माहिती द्यावीस सदस्यांना...असे मला अगत्यपूर्वक वाटते.