सावलीच अन्ध आहे

दिसतो प्रकाश ज्याचा वात त्याचीच मंद आहे
जाळ्यात तिमिराच्या आज सावलीच अंध आहे

शिवतो कुणी उसासुन लक्तरे नग्न जगाची
गार वार्या त गारठणारे उघडे त्याचेच अंग आहे

शमता शमेना हाव ही कुबेर भणंग होतो
चित्रगुप्ताला देउन लाच जो तो उधळीत रंग आहे

भावनांच्या तप्त कल्लोळात पडते आहुती मनाची
थमल्यावर ढोल तुतार्या केवळ प्रतिमाच वंद्य आहे

जवानी आजची ही राख उद्याची आहे
शोधण्यात अर्थ सुखाचा जिंदगी दंग आहे

नाही भीत कुणाला, का बाळगु शरम मनाची
भाडात गेली दुनिया सांगणारा दबंग आहे

देउन दोष विधात्याला लपवी पाप स्वतःचे
नियतीला आव्हान द्यायची नियतच सवंग आहे

संदीप मोघे
08989160981
sandeep.moghe@yahoo.com