पोटी तुझ्या जन्मतांना

स्वप्ने सारी दुरावली
तू दुरावू नकोस ना
जगण्याचा आधार हा
तू हिरावू नकोस ना

हास्य तुझे पाहतो मी
फार काही मागतो ना
चांदण्यात नाहतो मी
चांद हाती ओढतो ना

सुख नको काही पण
दूर लोटू नकोस ना
मिसळतो मातीत मी
पाय देवू नकोस ना

विझावेत श्वास माझे
तू समोर असतांना
नि समोरी दिसावी तू
पोटी तुझ्या जन्मतांना

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/