अस्वस्थ

खिडकीत अवेळी रात्र थबकली आहे
क्षणभरास अविरतता व्याकुळली आहे
हा दूर सांडला निर्जन काळा रस्ता
उद्विग्न दिव्यांची रांग लागली आहे

फुटपाथावर खुरट्या गवताची पाती
अन् इमारतींतुन मिणमिणणा-या वाती
जगण्याची आवड कधी न सुटली आहे
लाचार जिवांची रांग लागली आहे

दगडांसम इकडे-तिकडे मनुष्य केवळ
मानवतेचा सर्वत्र कोरडा ओघळ
झोपड्या, घरांची रेल चालली आहे
भरगच्च डब्यांची रांग लागली आहे

प्रत्येक मनाची केली लाही लाही
आयुष्याची ना कळे अपेक्षा काही
ना धूर दिसे पण आग पेटली आहे
बस् अवशेषांची रांग लागली आहे

कुणि नजर एकटी स्तब्ध गोठली आहे
पडद्यामागे अगतिकता अडली आहे
कित्येक 'आज' डोळ्यांच्या देखत गेले
कित्येक उद्यांची रांग लागली आहे

....रसप....
२० ऑक्टोबर २०१४
http://www.ranjeetparadkar.com/2014/10/blog-post_20.html