मुक्तिका

ग्लास झाले रिते सारे
भरा पेग तो नवा रे
भास अन आभास आता
संगतीला हवा रे ..

रात्र चढली अंगावरती
जरा सावरा जिवा रे
अंधाराच्या सोबतीला
लुकलुकणारा दिवा रे...

किती रिचविले हे आम्ही ग्लास ऐसे
किती उधळिले त्यावरी वेळ पैसे
किती रात्री आम्ही असे टुन्न झालो
रिते ग्लास ते पाहुनी सुन्न झालो...