बांधले मीहून हे पायात माझ्या चाळ आता!
काळजी नाही तुला, घे कोणतेही आळ आता!!
मी कुठे म्हटले तुला की, वाच मज संपूर्ण आता....
फावल्या वेळेत तू वरवर तरी मज चाळ आता!
ठेवते माझी गझल मज व्यस्त, मज हा प्रश्न नाही.....
जाहलो निवृत्त मी, जाईल कैसा काळ आता?
कोण जाणे कोणत्या मातीतली ही माणसे रे.....
ज्यास बघतो तो घृणास्पद घोटतो का लाळ आता?
भाट ते आहेत, का करणार ना ते तोंडपूजा?
तोंडपूजी माणसे कुटतात सारे टाळ आता!
कैक गोष्टींना म्हणत गेलास ‘हो’ वेड्याप्रमाणे....
शब्द देताना दिले, सारे निमुट ते पाळ आता!
लाड तू केलेस त्यांचे, लावला त्यांना लळाही.....
हे उभ्या जन्मातले अश्रू तुझे सांभाळ आता!
मी निखारा गार दिसतो, आतुनी पण पेटलेलो....
मी असा जळतो खुबीने, होत नाही जाळ आता!
घेतले लागून मागे तू शिताफीने हृदय हे....
चांदण्याच्या ऐवजी तू हृदय माझे माळ आता!
मी जसा गझले तुझ्या प्रेमामधे पडलो अचानक....
रोज भेटायास येते खुद्द ते आभाळ आता!
-------प्रा.सतीश देवपूरकर
फोन नंबर: ९८२२७८४९६१