एवढे करच..

चाललास दूर तू, प्रवास एकटाच हा
उभी अशी मी पाहण्या एकदा वळून जा

थेंब थेंब सय तूझी वाहते, तनीमनी
थांबून एकदा जरा, उरात साकळून जा

जीव मीन जळविना होत आहे सारखा
निष्पर्ण राईतून तू उगिच सळसळून जा

मी पराभूत व्हायचे ठरविले आहे जरी
आठवांच्या या रणी तूही तळमळून जा..