Submitted by सई गs सई on 23 September, 2013 - 12:44
हा पदर तो पदर
उसवलेले धागे..
कसलीशी मुकाट
दाबलेली सल..
ऊन सावल्यांचे
भलावण कवडसे..
अंगावरून सरकून
गेलेले रानवारे..
फुलांचे धीट इशारे
वाटांचे धुमारे..
सारे सारे स्मरू दे..
बोटांचे वेडे छंद
अन् लाघव बटांचे..
साठलेले विसर
विसरलेले आठव..
सारे सारे झरू दे..
पुन्हा रे वितळू दे
पाणी नितळू दे..
- सई
विषय:
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
एक भावचित्र उभे झाले आहे
एक भावचित्र उभे झाले आहे कवितेतून .
हो ना! काल संध्याकाळी या
हो ना! काल संध्याकाळी या सगळ्या प्रतिमा अशा सरसर सरकून गेल्या मनातनं!
आणि हो, तिच्या लाघवी बटांना
आणि हो, तिच्या लाघवी बटांना कुरवाळण्याचा त्याच्या बोटांना लागलेला छंद.. ही माझी पर्सनल फेवरेट छटा बरं का! त्या दोन ओळींतून ते कितपत व्यक्त झालंय याबद्दल मला शंका आहे म्हणून सांगावसं वाटलं, बाकी काय.
व्वा सई व्वा
व्वा सई व्वा
छान.
छान.
वैभव, प्रतिक्रिया आवडली
वैभव, प्रतिक्रिया आवडली तुमची!
अनिकेत, Thanks!
Very good, really liked it
Very good, really liked it
भावचित्र उभे झाले आहे
भावचित्र उभे झाले आहे कवितेतून .>>>>+1111
मस्त
मस्त
Thank you all !
Thank you all !