Submitted by परब्रम्ह on 26 April, 2013 - 14:39
कोण कुठे असते,
सरिते समान येते,
आपल्याच ओघा-ओघानं,
आधी मनास भिजविते,
सर्वांगाला स्पर्श करित,
ह्रुदय चींब करते,
त्या ओघाच्या आकलना आधिच,
सर्वस्व वाटुन जाते,
जाता-जाता आठवणींचे,
अंशिक थेंब ठेवुन निघते,
तु सुखि रहा असे आवर्जुन,
ह्रुदय तोडुन जाते,
भार हे थेंबांचे आता
सागराहुन मोठे,
सरितेने निर्मिलेल्या ह्या,
सागर मीलनात आता,
त्याची सरिता नसते.
विषय:
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
परब्रह्म वदले. आम्ही पामर काय
परब्रह्म वदले. आम्ही पामर काय बोलणार आपणापुढे ? आशिर्वाद असू द्या.
धन्यवाद, किरण, काय थट्टा करता
धन्यवाद, किरण,
काय थट्टा करता का ?
परब्रह्माची थट्टा !!
परब्रह्माची थट्टा !!
परब्रह्मापुढे कुणीच जाउ शकत नाही.
व्वा ! एक तुम्हीच खरे भक्त .
व्वा ! एक तुम्हीच खरे भक्त . . . . बाकी सगळे अशक्त ( आसक्त ! ! ).