वृक्षारव

सुरेख!

अंगावर जळली पाने पण
आत अबाधित बहर अनोखा
आणि
कुणी न माझा असो तरीही
"मी" माझ्यातिल उत्कट झोका

ह्या ओळी खूप आवडल्या.

अतिशय सुंदर .....

अतिशय सुन्दर

समजायला बरीच सोपी केलीत त्याबद्दल धन्यवाद

समारोप काफियानुसारी.....म्हणजे यमकानुसारी वाटला त्यामुळे जरा हिरमोड झाला (वैयक्तिक मत)

आपला परका -अपुला परका >>>> असे केलेत तर लयीसाठी अतीशय चपखल बसून अतीशय प्रवाही होईल

चूक भूल द्यावी घ्यावी

आणि हो .....कविता नेहमीप्रमाणेच प्रचंड आवडलेली आहेच हे वेगळे सांगणे न लगे ..होय ना?

कवितेचं नावच खूप आवडलं.
कविताही छान आहे. म्हणजे शब्दरचना आवडली. पण कल्पना नवीन नाही वाटल्या. एक उत्कट झोका सोडून. पण एकूण मस्त.

सुंदर

अज्ञात
सुंदर कल्पना!
माझ्याही अंगणात एक करंजीचं झाड होतं. जणु पुराणपुरुष! संपूर्ण अंगणावर सावली देणारा! खूप जुनं झाड
. दोघांच्या दोन्ही हातांच्या मिठीतही मावणार नाही इतका मोठा बुंधा. पण अंगणातल्या फरशीवर आणि गराजच्या अ‍ॅसबेस्टोस शीटवर खूप तेकलट कचरा आणि तेल़कट डाग व्हायला लागले. म्हणून सासर्‍यांनी ते झाड माणसं लावून कापून घेतलं. (माझी मुलं शाळकरी होती तेव्हा. दोघांनीही ........... हे झाड का कापता म्हणून डोळे गाळले होते.) आता एक प्रचंड मोठा बुंधा कुंपणाकडेला शिल्लक राहिला. दोन माणसं बसू शकतील इतका मोठा.
दरम्यान सासरे गेले. हळूहळू या बुंध्याला खूपच पालवी फुटून पुन्हा मोठा वृक्ष होईलसं वाटायला लागलं.
पुन्हा तोडलं पण असं २/३ वेळा झाल्यावर मग मात्र उरलेल्या बुंध्यावर अखेरचं रॉकेल टाकून त्याला आग लावली.
रात्रभर ते जळत राहिलं. पण फायनली ती जागा आता रिकामी झाली .तिथं शोभेची वासाची फुलझाडं आहेत आता.

द्या टाळी !!!!!
आमच्याही आवारात एक जांभळाचं झाड आहे................

सुरेख !