एक पारवा घुमतो

एक पारवा घुमतो
माझ्या मनाच्या आडात
लखलखत्या विजांचे
लोळ निळ्या आभाळात

एक पारवा घुमतो
माझ्या मनाच्या आडात..

जेव्हां आल्या टोळधाडी
माझ्य़ा हिरव्या रानात
पीक बघता बघता
गेले उडून वा-यात
घट्ट रूजलेय मूळ
इथे मातीत मातीत

एक पारवा घुमतो
माझ्या मनाच्या आडात..

त्याला थोपवावे कसे
ज्याची भरारी अनंत
किती उड्डाणे भरावी
माझ्या इवल्या पंखांत
कसा सांभाळू मी दात्या
तुझी, ठेव अंगणात

एक पारवा घुमतो
माझ्या मनाच्या आडात..

पिसं त्यागून हिरवी
गाते पाखरू निवांत
सांज निळाईची शीळ
येता आठवे एकांत
सोनचाफ्याच्या रंगात
रंगे सारा आसमंत

एक पारवा घुमतो
माझ्या मनाच्या आडात..

मस्त कविता किरण.... ठळक केलेले बदल केल्यास एक निर्दोष अष्टाक्षरी होवून मस्त लय येईल.

शुभेच्छा.

उत्तम गीत लेखन

अभिनंदन

>>त्याला थोपवावे कसे, ज्याची भरारी अनंत
किती भरावी उड्डाणे
त्याच्या इवल्या पंखांत
कसा सांभाळू मी दात्या, तुझी, ठेव अंगणात >>
सुंदर.ही भरारी थोपवू नकाच.लेखन शुभेच्छा.

फार सुंदर ,आवडली .

अष्टाक्षरीमुळे कविता खुलली.

सुरेख! आवडली!

छान

कविता आवडली.

वा....वा..........सुरेखच !!

मूळ कविता आवडली होती आणि डॉ. गायकवाड ह्यांनी सुचवलेले बदल करुन अधिक सुरेख वाटते आहे.

खूपच सुंदर .......

मस्त कविता,
>>त्याला थोपवावे कसे, ज्याची भरारी अनंत
किती भरावी उड्डाणे
त्याच्या इवल्या पंखांत
कसा सांभाळू मी दात्या, तुझी, ठेव अंगणात >>
सुंदर.ही भरारी थोपवू नकाच.लेखन शुभेच्छा.>>>> शतप्रतिशत अनुमोदन....

व्व्व आवडली !

कविता सुरेख आहे !