मोत्यांची माळ, जिरेटोप आणि तलवार

रात्री बेरात्री ऐकू येणा-या
घोड्यांच्या टापा
लेकीसुनांच्या किंकाळ्यांनी
भरलेला ताफा
दिवसासुद्धा अंधार होता
मुर्दाडांचा बाजार होता
संगमावरच्या घाटावर
मोत्यांची माळ हलली
रायरेश्वरी करंगळी
एक रक्ताने भिजली
आणाभाका, शपथा
टेकलेला माथा
आणि मग उजाडलं
अंधाराला पछाडलं
सूर्य उगवला होता
खरं सांगू का
तेव्हढाच काळ
स्त्रीला बरा होता
आणि आता
,
,
,

संगमावरून वाहणारी नदी तीच आहे
रायरेश्वरी वसणारी देवी तीच आहे
पण
ते रक्त पुन्हा वाहणारी
करंगळी असेल ?
ती मोतीमाळ रूळेल
अशी छाती कुठे भेटेल
तो जिरेटोप झेपेल
असा माथा एक उठेल ?

जगदंब जगदंब.....
ती तलवार पेलेल
असं मनगट कुठे दिसेल ?

- मैत्रेयी