Submitted by अमेय२८०८०७ on 5 March, 2013 - 11:57
ऊन माळावर लागे भुई जाय विभागून
ओल्या आठवणी गेल्या पाय वाफेचे मागून
भास क्षणाचाच तरी लुब्ध अंगणे दिपून
मृगजळात बसली नवी क्षितिजे लपून
पानगळ ये भरात मुळे शोधतात पाणी
आज वाटते करुण साऱ्या जगाची कहाणी
साफ दिसूनही सर्व खंत उरातून राही
जुने धरित्रीचे दुःख कुणा आकळत नाही
खाली वाकले डोलारे काळे तापले कळस
कोण जाणे कुणासाठी रानी पेटला पळस
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
वा वा अतीशय चित्रदर्शी झाली
वा वा अतीशय चित्रदर्शी झाली आहे कविता मला खूप अवडली
अनेक ओळी तर फारच छान उतरल्या आहेत
फक्त विभागून ऐवजी दुभंगून व त्याही ऐवजी भेगाळून असे असते तर अधिक आवडले असते (वै म ! .........सूचना / विनंती /आग्रह वगैरे काही नाही कृ गै न)
फारच छान. अजून कही पंक्ती
फारच छान.
अजून कही पंक्ती जोडता आल्या तर अजून छान.
चित्रदर्शी, वैभवशी
चित्रदर्शी, वैभवशी सहमत.
वास्तवदर्शीसुद्धा.
उन्ह,माझा आवडता विषय..
भास क्षणाचाच तरी लुब्ध अंगणे दिपून
मृगजळात बसली नवी क्षितिजे लपून
हं.सुंदर.
सुंदर कविता..... फक्त विभागून
सुंदर कविता.....
फक्त विभागून ऐवजी दुभंगून व त्याही ऐवजी भेगाळून असे असते तर अधिक आवडले असते >>>> वैवकु ला अनुमोदन
कोण जाणे कुणासाठी रानी पेटला
कोण जाणे कुणासाठी रानी पेटला पळस . . . .
व्व्व्वा ! संपूर्ण कविता आवडली. हृदयस्पर्शी कविता .
विभागून ऐवजी भेगाळून साठी वैवकु यांच्याशी सहमत .
झकास ,मलाही वाटत विभागणी रद्द
झकास ,मलाही वाटत विभागणी रद्द करा .
धन्यवाद मंडळी.
धन्यवाद मंडळी.