'पराभूत'

पोटासाठी शस्त्रे पेलून जीवन अवघे पणास लावत
गोठून जिगिषा बधीर डोळे मृत्युसंगे संगर खेळत
पराभूत सैन्याचा सैनिक समरी पडतो धारातीर्थी
नाही सरण - नसते वंदन, नश्वर कोळ शवांचे उरती
जखमांची विवरे खोल, विखार थिजतो, मिटती गात्रे
कसले हौतात्म्याचे मोल, देहा लुचती कोल्हे - कुत्रे
जन्मोत्सवी जे हसले त्याच्या, आप्तसोयरे दूर राहती
जिवास जात्या निरोप नाही, मरणवृत्त ना कोणा कळती
साकळलेला रक्तथेंबचि भाळावरती लावी विभूती
रक्तचि झाले गंगौदकही, रक्तचंदनी देहाभवती
मृत्युश्लोक नशिबी नाही, किरवंतांचे आन्हिक नाही
देह सांडला उघड्यावरती, काळ तयांचे संचित पाही