Submitted by अमेय२८०८०७ on 2 March, 2013 - 01:55
तन टिपूनी - क्षण निघूनी गेला तेव्हा..
अश्रू सरले डोळे नुरले
सरणावरती - मरणानंतर
माझ्यातून किती मी विलगले
उणीव नाही - जाणिव नाही
गतजन्म होऊनी उरली मागे
स्थितिस्थापक - दृष्टी व्यापक
निसर्ग झालो सृष्टीसंगे
रानातून - पानातून हललो
हालविणारा वारा झालो
सुसाट जेव्हा - पिसाट तेव्हा
वीज वाहूनी नभी चमकलो
भीती नाही - प्रीती नाही
आसक्तीही उरली नाही
मी बिंब - प्रतिबिंब मी
मी विश्वाचा प्रकाशवाही
नश्वर ते - इश्वर हे
पंचत्वी अभिषिक्त मी
धरा बोलवी - जरा सादवी
कोसळते जलसूक्त मी
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
चांगली झाली आहे कविता
चांगली झाली आहे कविता
व्व्व्वा ! ही सुद्धा आवडली.
व्व्व्वा ! ही सुद्धा आवडली.
भीती नाही - प्रीती
भीती नाही - प्रीती नाही
आसक्तीही उरली नाही
मी बिंब - प्रतिबिंब मी
मी विश्वाचा प्रकाशवाही
नश्वर ते - इश्वर हे
पंचत्वी अभिषिक्त मी
धरा बोलवी - जरा सादवी
कोसळते जलसूक्त मी
सुंदर. आवडली