Submitted by वनिता तेंडुलकर ... on 8 February, 2013 - 00:34
अंधारून आलं सारं
दाही दिशा झाकोळल्या
कशा निपचित झाल्या
पानापानांत सावल्या
कधी मेघांच्या मनात
वीज चमकून जाई
बावरून मग वारा
रूप वादळाचं घेई
बेलगाम होती सरी
क्षुब्ध सागराचा ध्वनी
उसळती कैक लाटा
स्तब्ध वादळच मनी
विषय:
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
केवळ अप्रतिम ..... मोजकेच
केवळ अप्रतिम .....
मोजकेच शब्द पण - आशयघन व लयीत धावणारे ....
अंधारून आलं सारं दाही दिशा
अंधारून आलं सारं
दाही दिशा झाकोळल्या
कशा निपचित झाल्या
पानापानांत सावल्या
छान.
उसळती कैक लाटा स्तब्ध वादळच
उसळती कैक लाटा
स्तब्ध वादळच मनी >>> विशेष उल्लेखनीय.
छान .अनुमोदन शशांक.
छान .अनुमोदन शशांक.
अतिशय सुरेख समरोप छान आहे
अतिशय सुरेख समरोप
छान आहे कविता