मित्राची गोष्ट

जुना मित्र भेटला भर भरून बोलला
जुन्या आठवणींना मिळाला उजाळा ..
इतिहासाच्या बाईंचे राजकीय विचार
जीवशास्त्राच्या बाईंनी दिलेला मार ..
परफेक्ट नोट्स देणारे भौतिकचे सर
न कळे कसे झालेले आमचे हेडमास्तर ..
पुन्हा जणू सारे झाले होते गोळा
काळ जणू होता हळूच मागे सरकला ..
मित्रांच्या आठवणी परीक्षेच्या आठवणी
मधल्या सुट्टीत गाईलेली गाणी ..
मग हलकेच तो म्हणाला ती मेघा कुठे असते रे ?
सहज आठवले म्हणून विचारले रे !
त्या वेळी त्याचा आवाज झाला होता वेगळा
डोळ्याच्या कोपऱ्यात भाव होता भिजला ..
त्या क्षणी तो नव्हता जणू या जगात
खोल खोल आत होता काही पाहत..
पाहता पाहता लगेचच सावरला
विषय बदलून दुसरे बोलू लागला ..
मग मलाही तेव्हाचे ते सारे आठवले
आम्ही त्याला तिच्यावरून होते खूप चिडवले ..
तो तेव्हा रागवायचा त्वेषाने नाही म्हणायचा
पण ती समोर दिसताच आनंदाने फुलायचा ...
वर्ग चालू असतांना हळूच तिला पहायचा
सुट्टीत तिच्या गल्लीत बहाणे काढून जायचा ..
आणि तिला हि तो नक्कीच आवडत असावा
तिच्याही डोळ्यात तेव्हा फुले चांदण्यांचा ताटवा ..
शाळा संपली दोन्ही पाखरे दोन दिशांना उडून गेली
डोळ्यातील भेट त्यांची डोळ्या पर्यंतच राहिली ..
तो आता स्थिरावला होता नोकरीत मोठ्या पदावर होता
सुंदर श्रीमंत पत्नी व दोन मुलांचा बाप होता ..
ती कोठे आहे हे मलाही माहित नव्हते
एकदा कधी रस्त्यावर मी तिला पहिले होते ..
सोबत तिच्या तेव्हा एक गोड मुल होते
जीवन तर सदैव पुढेच वाहत असते ..
त्याच्या त्या कहाणीला काहीच अर्थ नव्हता
साऱ्याच कळ्यांनी फुलायचे असा काही नियम नव्हता ..
पण त्या रेशमी कहाणीची एक स्मृती सदैव रेंगाळत
होती त्याच्या मनात होती खुपत की होती सुखावत..
कुणास ठावूक मी हि विषय मग वाढवला नाही
त्या त्याच्या चिर सौख्याला वर्तमानात आणले नाही ..
पण तो मित्र मला पुन्हा खूप आवडू लागला
पुन्हा भेटला म्हणूनही आणि अजून वर्गात आहे म्हणूनही .

विक्रांत
http://kavitesathikavita.blogspot.in/