वादळ

Submitted by prafulladutta on 31 August, 2012 - 12:32

एक मुलगी आहे त्याला प्रिय फार
तिच्या मनात वादळ उठले अपरंपार
जावे का अपुले सोडुनिया हे गाव
करावी का सुरुवात अन घ्यावे नवे नाव
आयुष्याला आहे नवी कोरी सुरुवात
देईल का कोणी मला खम्बिरसा विश्वास
ज्यामुळे पुसून जाईल भूतकाळ खास
काय म्हणेल माझा प्रिय जिवलग
चिंतीत मी , होईल माझ्यापासून विलग
भेटेल न मला तो वारंवार
का करेल तो पुढे विरहाचा अंधक्कार
नाही नको , हा तर भयानक विचार
असे झाले तर पुन्हा दुख्खी होईन फार
त्यापेक्षा नको हे धाडस
राहीन माझ्या भूतकाळाच्या सोबत
विश्वास देणारा कुठवर मला पुरेल
त्याची आपुलकी कशावरून टिकेल
काय सांगावे कितवर मला पुसेल
खूप भीती वाटते कसे हे सर्व सोसेल
मला वाटते मी असेच राहावे
दुख्खाच्या लाटा कशा येतात ते पाहावे
होईल कधीतरी पहाट आणि म्हणेन मनोभावे
हे देवा माझ्यासाठी सागरातील पाणी पूर्ण संपावे.

Group content visibility: 
Public - accessible to all site users