Submitted by दाद on 9 August, 2012 - 01:37
रित्या मनाचे आक्रोश
मौनी घुसमटलेले
दंश साहल्याचे विष
ओठांआड दाटलेले
वेदनेचे पाणलोट
रोखलेले पापणीत
उसवीत प्राणबंध
ओघळले पदरात
मुक्या हाताने नको तू
चाचपूस बये भाळ
गोंदवणाच्या पल्याड
तुझे उघडे आभाळ
विस्कटल्या नजरेत,
कायमची सांजवेळ....
नको आरशात पाहू
काच बिंबाने फुटेल......
-- शलाका
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
मुक्या हाताने नको तू चाचपूस
मुक्या हाताने नको तू
चाचपूस बये भाळ<<< वा
अतिशय छान. पण ----- गोंदवण
अतिशय छान. पण -----
गोंदवण -- पेक्षा ---- 'गोंदण' ... हे नाव छान होतं
गोंदवणाच्या पल्याड
तुझे उघडे आभाळ
......
.........................................ए॓वजी
गोंदणाच्या आड आहे ..... इथे वरील ओळीप्रंमाणे मात्रा ही समान येतात.
तुझे उघडे आभाळ
...किंव्हा तुम्हाला आड ए॓वजी पल्याड असाच शब्द हवा असेल तर....
गोंदणाच्या पार आहे
तुझे उघडे आभाळ
वेदनेचे पाणलोट
रोखलेले पापणीत
उसवीत प्राणबंध
ओघळले पदरात....................... हे अतिशय आवडले. खुप छान.
!........अभिनंदन......!
धन्यवाद. सुधाकर, तुमच्या
धन्यवाद.
सुधाकर, तुमच्या सुचना अचूक आहेत.
पण आधी कवितेचा जन्मं मग तिला नाव असं झालय. आता गोंदण हे नाव कितीही छान असलं तरी त्यासाठी कविता बदलायची इच्छा होत नाहीये. माफ करा... पण सूचना सुंदर आणि चपखल आहेत ह्याबद्दल वाद नाही.
पहिल्या शब्दापासून निर्माण
पहिल्या शब्दापासून निर्माण झालेला भाव अखेरच्या शब्दापर्यंत काय नजाकतीने पण सहज सांभाळलाय - इसिलिए आप "दाद" है....
सुधाकर - तुमचे म्हणणे पटते, पण इथे गोंदवण च बरोबर वाटते - तो 'वण' आपोआप अधोरेखित होतोय असं नाही का वाटत तुम्हाला.... (वै मत, चु भू दे घे)
विस्कटल्या नजरेत, कायमची
विस्कटल्या नजरेत,
कायमची सांजवेळ....
नको आरशात पाहू
काच बिंबाने फुटेल.................... व्वा मस्त. तसं सर्वच छान.
दाद , शशांक - मी देखिल ही
दाद , शशांक - मी देखिल ही सुचना अगदी वैयक्तिकपणेच केली होती. इथे काही बदलावच असं नाही. आणि दाद यांचे म्हणने ही योग्य आहे. कोणत्याही निर्मीत्ती मागे काही आठवणी असतात त्या ही जपून ठेवाव्या वाटतात.
त्यामुळे माझे हे मत वैयक्तिकच समजावे.
मस्त...!
मस्त...!
छान
छान
नको आरशात पाहू काच बिंबाने
नको आरशात पाहू
काच बिंबाने फुटेल......
बाप रे ! शहारा आला..
विस्कटल्या नजरेत, कायमची
विस्कटल्या नजरेत,
कायमची सांजवेळ....
नको आरशात पाहू
काच बिंबाने फुटेल......
अपूर्व,दाद!
भारदस्त !
भारदस्त !
छान, आशयघन कविता. शेवटच्या
छान, आशयघन कविता.
शेवटच्या कडव्यातल्या
"नको आरशात पाहू
काच बिंबाने फुटेल.."
या ओळी वाचल्यावर
मनात "आह !" असा उद्गार उमटला
खूप सुंदर झालीये ही कविता,
खूप सुंदर झालीये ही कविता, दाद!
खूप आवडली.
खूप आवडली.
मुक्या हाताने नको तू चाचपूस
मुक्या हाताने नको तू
चाचपूस बये भाळ
गोंदवणाच्या पल्याड
तुझे उघडे आभाळ
>>
आहाहा!
विस्कटल्या नजरेत,
कायमची सांजवेळ....
नको आरशात पाहू
काच बिंबाने फुटेल..
>>
वाह! सुंदर अप्रतिम
जियो दाद!
लिहितच रहा
दंश साहल्याचे विष ओठांआड
दंश साहल्याचे विष
ओठांआड दाटलेले >> वाह!
वेदनेचे पाणलोट, मुक्या हाताने
वेदनेचे पाणलोट,
मुक्या हाताने नको तू..
काच बिंबाने फुटेल...
हे सगळे अगदी आत रुतले...
जियो!
आवडली....
आवडली....
दाद, तुमच्या सगळ्याच कविता
दाद, तुमच्या सगळ्याच कविता अतिशय अर्थपूर्ण असतात आणि तशीच ही ही आहे
सुंदर लिहिता.... लिहित राहा!
विस्कटल्या नजरेत, कायमची
विस्कटल्या नजरेत,
कायमची सांजवेळ....>>>> हे वाचताना काटा आला अंगावर..!
नको आरशात पाहू
काच बिंबाने फुटेल..
>> !!
मुक्या हाताने नको तू
मुक्या हाताने नको तू
चाचपूस बये भाळ
गोंदवणाच्या पल्याड
तुझे उघडे आभाळ>>> आहा हा! निव्वळ अप्रतिम! भारी!
शब्दच सापडत नाहीएत, कविता कशी
शब्दच सापडत नाहीएत, कविता कशी वाटली हे सांगायला!