मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
Submitted by harish_dangat on 23 December, 2011 - 23:54
घाण्याचा बैल मी
फिरतो गोल गोल
चार लोकात मिरवीतो
माझ्या कर्माच ढोल
रंगीबेरंगी कपडे
जशी बैलाशी झूल
त्यात लपवून जखमा
भल्याभल्यास देतो हूल
धन्याचा इमानी मी
दिवसातून दोन घास
इतर वेळी घेतो मी
मानेवर ओझ्याचा त्रास
रोज फिरतो गोल गोल
जसा घड्याळाचा काटा
छोट्या परीघात माझ्या
अडकल्या सार्या वाटा
-हरीश दांगट
गुलमोहर:
शेअर करा
"छोट्या परीघात माझ्या अडकल्या
"छोट्या परीघात माझ्या
अडकल्या सार्या वाटा"
सुरेख!
बैलाची वेदना छान मांडलिय. आपण
बैलाची वेदना छान मांडलिय.
आपण सर्व त्यातलेच.
कविता आम्हा विरार-चर्चगेट
कविता आम्हा विरार-चर्चगेट लोकल प्रवाशाना समर्पक. एकंदरीत कविता.....येकदम दांगट.
खुप दिवसांनी ? मस्त कविता.
खुप दिवसांनी ? मस्त कविता.
आपण सगळेच एका चाकोरीत फिरतो.
आपण सगळेच एका चाकोरीत फिरतो. सामान्याची वेदना छान मांडलीय.
सामान्य माणसाचा घाण्याचा बैल
सामान्य माणसाचा घाण्याचा बैल होतो हा आशय चांगला मांडलाय.
छान..
छान..
छान
छान