कोsहम?

कोsहम? मी कोण आहे ?
अनादि अनंत काळापासुन माणसाला हा प्रश्न सतावित आला आहे . आपण जन्मास कां आलो? मृत्यु म्हणजे काय? मृत्युनंतर आपले काय होते? ह्या सुर्य चंद्राला कोणी निर्मिले? फुलांमध्ये रंग कोणी भरले? कोकिळेला सुर कोणी दिले? आईला माया कोणी शिकवली? असे अनेक प्रश्न आपल्या भोवती फेर धरुन नाचु लागतात . आणि मग त्याला उत्तर सापडते 'सोsहम ! ' 'शिवोहम ' मी तोच आहे, मीच शिव आहे .पण मग मी कोण? , तो कोण ? शिव कोण ? असे प्रश्न त्याला पडतात . कधी त्याला चिंतनातुन , मननातुन उत्तर सापडल्यासारखे वाटते , तर कधी तो ह्या उत्तरांबद्दल ही साशंक होतो .
नासदीय सुक्तात सांगितल्या प्रमाणे प्रारंभी सत ही नव्हते आणि असत ही नाही , अंतरिक्ष नव्हते कि त्यापलीकडचे आकाश ही नाही रात्र ही नहती, दिवसही नव्हता . जे होते ते एकटेच वायुशिवाय श्वासोच्छवास करित होते.त्या परब्रह्मालाच अनेक होण्याची इच्छा निर्माण झाली आणि त्या एकत्वातुन अनेकत्वाची सृष्टी निर्माण झाली.एकोsहं बहु स्यामआणि मायेचा उदगम झाला .स्त्व , रज, तमोगुण युक्त ह्या मायेपासुन आकाश, आकाशात स्पंदन होऊन वायु ,वायुत घर्षण होऊन अग्नी, अग्नीतुन जल व जलापासुन पृथ्वी निर्माण झाली.ब्रह्मांडात सुक्ष्म रुपाने माया राहु लागली. सृष्टीत जलचर , खेचर ,पक्षी आंणि भुचर निर्माण झाले .निर्गुण निराकार सगुण साकारात आले आणि त्या साकाराला जेथुन आपण आलो त्याची ओढ लागली . त्या निराकारातच सगळ्या सुखांच आगार आहे ह्याची त्याला खात्री पट्ली आणि त्याचा त्या अनंताचा शोध सुरु झाला . नाना धर्म , पंथ . मार्ग , साधना त्याला शोधण्यासाठी निर्माण झाल्या. मार्ग वेगवेगळे पण लक्ष्य एकच.
भारत भुमी ही देवांची भुमी म्हट्ली जाते , ह्या भुमीत असलेल्या जीवांना मुसळ्धार पाऊस, नद्यांचे महापुर , भयानक भुकंप , जाळ्णारा अग्नी, प्रचंड वादळाने स्तिमित केल. निसर्गाच्या ह्या रौद्र रुपांनाच त्याने पंचमहाभुत म्हणुन सुरुवातीला पुजायला सुरुवात केली .ह्या रौद्र शक्तींची उपासना त्यांच्या पासुन संरक्षण मिळावे म्हणुन त्याने सुरु केली.
ह्या रुद्र शक्तीलाच [देवतेलाच] पुढे 'शिव' स्वरुप प्राप्त झाले . ह्या शिवाला आर्य आणि आर्येतर सर्वांनीच मनापासुन स्विकारले .
क्रमशः