२९ डिसेंबर २०१० अश्विनीमामी गटग, पुणे

तुमच्या वृत्तांतामुळे आमचा दिवस छान जातो हो. धन्यवाद. ऐश केलेली आहे एकुणात.

मजा आली वाचायला,आशूडी को थँकु

फो २ कुठायत?

मस्त वृत्तांत

मस्त गं
ओ, मी मेन थ्रेड वर लिहिलेला पण वाचा की वृत्तांत (आणि त्यालाही वावा म्हणा की :फिदी:)

छान वृत्तांत. नुसता वृत्तांत वाचूनही मजा येतेय तर तुम्ही लोकांनी तिथे कसली धमाल केली असणार. :)‍

मस्त वृत्तांत

आशुडी छानच गं धम्माल आली एकूण वृत्तांत वाचून फोटु टाका ना ..
मामी तुमचे निमित्त साधून सगळ्यांनी धमाल केली...पण माझे यायचे मनात असूनही येऊ शकले नाही (आज नवर्‍याला बोलणी खावी लागणार आहेत...त्याच्यामुळेच मिसंलं मी हे गटग..असो)
समयसे पहले और भाग्यसे अधिक...म्हणतात ना ते हेच!!

व्वा मस्त लिहिलाय.

डाव्या बाजूचा / पलिकडचा / अलिकडचा लघू / दीर्घ अश्या वृ. चीही वाट पहात आहे

मस्त सही वृत्तांत.

फोटो काढताना जीएसने माझा हातात हात घेऊन एक फोटो काढायचा निष्फळ प्रयत्न केला. त्याच्या म्हणण्यानुसार मी गटगकरताच अमेरीकेला चाललो आहे व फावल्या वेळात काम करीन असे वाटते.

सिध्दार्थ व नचि जाम खुष होते. नचि ऋषीकपुरसारख्या स्वेटरमधे हँडसम दिसत होता. अनेक वर्षांनी श्रेयस वल्द राकु यांना पाहुन हर्ष द्विगुणीत झाला. त्याला कुठल्याही मुलीने फचिन, चिनुक्ष व सरांसारखे तुझा नंबर कधी हे विचारले नाही हे दुर्देव. का ते देवालाच ठाऊक असे म्हणणार होतो पण त्या लिस्टीत देवाचाच अनुल्लेख झाला होता.

ऊसगावकर नात्या पण पुण्यात आहे. त्याचा काल नंबर नव्हता पण आज संपर्क झाल्याने तु एक मेगा जीटीजी कसे मिसलेस हे मी त्याला पटवुन दिले.

नुतनीकरणानिमीत्त साजिरा यांच पूर्ण केस असलेला फोटो त्यांनी माहेरातुन आणला होता. आम्हाला उगाच त्यांनी प्लँटेशन केले की काय अशी शंका आली होती. मधेच रामाने चिनुक्षाला पाठवलेला एक खलिता साजिर्‍याच्या मोबाइलवर अवतिर्ण झाल्यावर बहुदा तो हार्वेस्ट क्लबमधे पोचला व अरुणराव त्याला गुपचुप भेटले की काय अशी एक शंका मनात चमकुन गेली व अनेक बुधवारकरांनी चुळबुळ केली.

लिंबुटींबुने मला परदेशी चिल्लर मागण्याचा प्रयत्न मी यशस्वीरीत्या हाणुन पाडला. बालगंधर्वच्या बोधीवृक्षाच्या ढोलीत मिळतील असे बाणेदार उत्तर द्यायला विसरलो नाही. मागे मी देतो असे म्हणले होते पण त्याचा पडद्यामागचा आयडी तेव्हा प्रगट झाला नव्हता. त्याची शिक्षा.

मीनुने माझा व नेहाचा फोटो काढताना कारे नेहासोबत फोटो काढते म्हणुन पळुन चालला होतास ना? असा खडा सवाल केला त्यावर मी आमचा वॉरंटी पिरीएड संपला आहे असे सांगीतले. अतुलच्या चेहेर्‍यावर 'आमचा कधीच संपला असल्याने आम्ही लांबच बसलो आहे व मला शिक्षा म्हणुन लिंब्याशेजारी बसवले आहे' हा मनातला विचार मी शिताफीने वाचुन घेतला.

मामींने लावलेले अत्तर व ऑर्डर दिलेले सूप, मिक्स पकोडे, फ्रेंच फ्राईज, मसाला पापड हे कुठे होते हे शेवटपर्यंत कळले नाही. राम्याने दिलेली चॉकलेट्स मात्र त्या अंधारतही ऋयाम व सरांच्या हातातुन मी शोधुन काढली.

मस्तच वृ आशुडी, मज्जा आली वाचून सुद्धा, मी मिसल

सहीच.. मी मिसलं हे गटग.. पुढचे ५-६ महिने जास्त गटग नका करू..

मस्त वृत्तांत आशू!

मस्तं वृत्तांत..:)

(आता वाटू लागलय की) मी पण मिसलं हे गटग! (गम्भिर मुद्रा)

मस्त

१५ जानेवारीनंतर ठरवा की एखादं गटग.

सर्व एकाच मल्टी स्पाइस मध्ये बसलोय आणि एकाच गटग ला जमलोय असं वाटायला लागलं होतं. एकाच टेबलाचे ३ तट पडले होते. डावा, ऊजवा आणि मध्यवर्ती तट. मध्यवर्ती तटात अधुन मधुन डाव्या उजव्या आघाडीचे लोक्स येत होते, मुळात मिक्स भज्यांची डीश मध्ये आहे त्यामुळे कदाचित त्यामुळे हा फॉर अ चेंज बदल झाला असावा असे वाटले. (अर्थातच मला) बरेचदा बरेच लोक्स अदृश्य आहेत असेच काही जण वावरत होते... पूनम खास करुन 'फक्त' रुयामशी बोलायला आली, तेव्हा रुयाम 'हे राम' आय डी घेइल की काय असा चेहरा करुन हसत होता. मिल्या छत्रे कितीही जोक्स मारत होते तरी मला त्यांच्या गजलांवरच्या प्रभुत्वाचीच इतकी आठवण होत होती की मी आत्यंतीक आदराने पहात होते आणि काय जोक झाला तेच न समजल्याने अ‍ॅज युज्वल 'यप्पड' चेहरा करुन बसले होते. असो, पण हळुहळु मैफिलीला जो काही रंग चढलाय की यंव रे यंव.
रुमा आणि मी सतत आपली चिंटुकली पिंटुकली कुठे आहेत ह्याचेच अधिक अवलोकन करत होतो.
मी आणि लिंबू बराच वेळ अत्यंत गंभीर प्रश्नांवर चर्चा करुन मग 'अरेच्या, आपण तर गटग ला अलोय न' ह्याची आठवण येउन अचानक माणसात आलो. दीड तास जीएस शी बोललेली असुनही हा कोण ? असा ज्वलंत प्रश्न मी रुमाला विचारला. आणि कर्म धर्म संयोगाने त्याच वेळी तोच प्रश्न जीएस ने मयुरेश ला विचारला असे मला कळाले. 'उफ्फ! काय हा योगायोग!'
डाव्या भागात कोण येउन बसलं, कोण निघुन गेलं काहीच कळाल नाही. उलगडा व्हायच्या आत ती व्यक्ती निघुन गेलेली होती :(. उजव्या भागात काय चर्चा चालुय त्याचा आम्हा पामर मायबोलीकरांना उलगडा होत नव्हता. काय हे कमनशिबी आम्ही! बरेचदा गटग आशुडी, पूनम, मिनु ह्यांचेच आहे आणि आपण पाहुणे म्हणुन आलोय असंही वाटलं. मग जेव्हा नी आली, आणखी इतर आले. तेव्हा रंग चढायला लागला (अर्थातच माझ्या चेहर्‍यावर). समोर अरभाट आणि जीएस जेवायला बसले होते. जमेल तेवढे अरभाटला पिडले आणि चक्क तो पिडला गेला. त्याच्या शेजारी बसलेल्या चिनूक्स च्या चेहर्‍यावर थंडीतले वेगळेच तेज होते. ज्ञानी माणसा, ह्याचे काय रहस्य आहे ते कृपया कळवणे. साजिर्‍या जाण-कार वगैरे वगैरे बरीच सामान्य ज्ञानात भर घालणारी माहिती मिळाली आणि पुढच्या गटगला येण्याची हिम्मतही.
गोडसर आलेल्या भाजीला 'ती खिर दे रे' म्हणणार्‍या जीएस ला तितक्याच आत्मियतेने ती खिर-भाजी वाढणारा अरभाट पाहून मन भरुन आले. मध्यवर्ती भागात अत्यंत सस्मित, प्रसन्न बसलेली एकमेव व्यक्ती म्हणजे नीरजाचे अहो. सुरुवातीपासून अखेर पर्यंत परफेक्ट स्माइल पोझ मेंटेन केली होती त्यांनी.
मिनु, नी ह्यांच्या बहुगुणी गप्पा आय मीन अरभाट ला करण्यात आलेल्या प्रश्नांच्या संस्करणाने मला म्हणजे पल्लीला किल्ली बसली (नी च्या भाषेत). आणि मग मीही एक दोन अप प्रश्न विचारुन लाज आणवली, अर्थातच समोरच्यांना आयडींच्या संदर्भात चूक झाली असल्यास क्षमस्व. पण मज्जा महत्वाची. बाकी आयडीत काय आहे!

खुसखुशीत वृत्तांत.....

जमलेल्या इतरांनी आपआपले वृत्तांत जोडा बरं ..

धमाल वृत्तांत... आणि अजिबात थापेबाजी नसलेला..

वा.. भारी वृत्तांत...
आशू.. चिन्मयने उत्तर दिलं होतं की.. मला डायरेक्ट दिलं नसलं तरी केपीला दिलेलं.. बाफ वाचून ये..

कंपनी सेक्रेटरी संदर्भातली मौलिक चर्चा मी मिसली... अरेरे!
नंतरच्या शेपूट गटगचा(कावा मधल्या) वृत्तान्त लिहायचा नाहीये ना रे देवा, क्सा, सर, श्रेयस, ऋयाम, जीएस??

अरे वा. सगळ्यांनी खुप धमाल केलेली दिसतेय.

भारीये वृत्तांत

मी न शशांक(प्रतापवार) हाटेलात पोहचलो तेव्हा कळेनाच नक्की ही मंडळी कुठेयत अन् नेमका गटग कुठेय?(अर्थात पहीला गटग असल्याने)
इतक्यात चिनुक्स यांनी थोडी ओळखीची थोडी अनोळखी नजर दिल्याने वाटले हेच ते तथाकथीत माबोकर! तसे संपुर्ण हाटेलात इतरांहुन वेगळे असल्याची यांनी जाणीव करुन दिली असल्याने तेवढा फरक कळणे शक्य होते म्हणा!
पुढे होऊन आपणहून चिनुक्स आले न स्वतःची ओळख देऊन काही क्षण शांतच. पण आपणच या कार्यक्रमाचे सुत्रधार वगैरे असल्याची जाणीव होताच त्यांनी ओळख परेड सुरु केली न मला अन् शशाला जरा हायसे वाटले.
सुरूवातीलाच मामींची ओळख करून दिली तेव्हा मामींनी "तुमचा पत्ता लिहा तुम्हास अत्तर पाठवणार आहे घरपोच" असे सांगीतले.
इतक्यात नीधप यांना मीच आपणहून विचारले आपण नीधप ना.. मी मयुरेश वै.
मग एकेकांची ओळख झाली. ऋयाम, साजीरा, कांपो, मिल्या वै. त्यानंतर मीच पुन्हा इतरांस विचारून लिंबुटिंबू कोण हे विचारले व त्यांना जाऊन भेटलो; पण शशांक व लिंबु यांचे गूरु एक असल्याने त्यांच्या चर्चेत मुक साक्षिदार होण्यापलीकडे फार काही जमले नाही.
त्यानंतर आरभाट यांच आगमन व त्यांच्याशी विंग्रजी संगीतातल्या ब्रँन्ड पासून मराठी साहित्य विश्वापर्यंत अनेक गप्पा मारून किमान अर्धा-पाऊण तासात तिथून कलटी मारली.
जाताना नीधप यांनी आवर्जून संदीप सांवत यांची ओळख करून दिली.. नी, खरंच आभार!
एकंदरीत पुणे गटग झक्कास!

भारी वृत्तांत

सगळ्यांचेच वृत्तांत मस्त.
बाकी सर लाजले ह्यावर विश्वास बसणे अवघड आहे.

लय भारी वृत्तांत एकेक.

रैना, लाजले होऽ सर.
जंगल मे मोर नाचा.. मैने देखा :p

> जाताना नीधप यांनी आवर्जून संदीप सांवत यांची ओळख करून दिली..
हे लै भारी. बघितलं मीही