कुणी मदत करेल का मदत?????????

समस्त मा. बो.कर नमस्कार! जय श्रीराम !
आपण बहुतेक सर्व जण दररोज पेपर वाचत असतो. त्यातील काही बातम्या वाचून आपण अस्वस्थ होतो.
कारण मनात असूनही काही वेळा आपण मदत करु शकत नाही. अशीच एक बातमी मी २७.११.२०१० च्या
सकाळ वर्तमानपत्रात (पुणे टुडे)वाचली आणि मी पण अस्वस्थ झाले. माझ्या एव्हढ्याश्या मदतीने काय होणार? असे म्हणून मी स्वस्थ बसले. पण मा.बो. वर आल्यावर मला आनंद झाला. कारण माझ्या लक्षात आले आपण एकट्या नाही आहोत. पूर्ण मा.बो. परिवार आपल्याबरोबर आहे. प्रत्येकाने थोडी थोडी मदत केली तरी, सर्वांची मिळून मोठी मदत होऊ शकते. आणि म्हणून बातमीतील गोषवारा येथे देत आहे.
<सकाळ : पुणे टुडे : २७.१०.१०
"दोन मुलांच्या सांभाळासाठी त्यांचा रोजच तुटतो जीव.''
असाध्य रोगाने पीडित मुलांच्या आईबापाची व्यथा.
सोमेश्वनगर, ता. २६:
"पोरांसाठी तीस वर्सात पंधरा लाख रुपये खर्च केल्यात. सगळा पैसा उधळला. कुणी मदत करिना आन सरकारबी कासरा लागून घ्यायना. तहसीलदाराकडं येढं घालून वाटतय जीव द्यावा." चौधरवाडी (ता. बारामती) येथील बाबूराव रघुनाथ पवार व अंबिका बाबूराव पवार या वृद्ध दांपत्याची ही व्यथा.
या वृद्ध दांपत्याची दोन धडधाकट मुले राजेंद्र (वय ४०) व प्रकाश (वय ३७)ही वयाच्या १५व्या वर्षापासून असाध्य आजाराने लुळीपांगळी झाली आहेत. प्रकाश हा विसाव्या वर्षापर्यंत काठी घेऊन चालू शकत होता. त्यामुळे त्याचे लग्न करून दिले. त्याला ८ व ६ वर्षाच्या दोन मुलीही आहेत. प्रकाशच्या बायकोचे अपघाती निधन झाल्याने त्या पोरक्या मुलींचीही जबाबदारी या वृद्ध दांपत्यावरच आहे. राजेंद्र हा पूर्ण गोळाच झाला आहे. साठाव्या वर्षीही आई मुलांचे डोके मांडीवर घेऊन घास भरवते. वाटीने पाणी पाजते. औषधे तर नेहमीचीच. सगळे विधी जागेवरच होतात. एकाला जागेवरून हलविण्यासाठीसुद्धा दोघांची गरज असते. हातात पैसा नसणे, सरकारी मदतीस विलंब, आणि ही सर्व अवघड परिस्थिती यामुळे त्यांना मदतीची गरज आहे. तरी ज्यांना मदत करणे शक्य असेल त्यानी खाली दिलेल्या मोबाईल नंबरवर संपर्क करावा.
बाबूराव रघुनाथ पवार : ९७६५६११५०९ , सुरेश पवार : ९७६५२८०५६९