वकिल-आता तुम्हाला काय अन कसं सागांयच तेच कळेनास झालंय्.तुम्ही जे मला करायला म्हणताहात ते शक्यच नाही,आता कसं सान्गु.
दोन-अहो वकिल साहेब,काय शक्य नाही म्हणताय्,अहो केस तुमच्याच हातात आहे,तुम्ही काही कमी जास्त केलं तर कोणाला काही कळणार नाही,शेवटी गावचे अशिक्षित येडे लोक आहेत ते,त्यांना कुठे काय कळणार आहे?
वकिल-म्हणुन मी त्यांना फसवू ?काय बोलताय!
दोन-अहो त्यात काय जगावेगळं,मोठ्मोठे लोक करतात असं!
वकिल्-ज्यांना करायच असेल ते करतील्,मला मात्र हे शक्य नाही.
दोन्-अन समजा,तुम्ही केस जिन्कलात ह्या कोर्टात तरी काय फरक पडणार आहे,आम्ही वरच्या कोर्टात जाउ वाट्टेल ते करु पण प्रॉपर्टी हातची जाउ देणार नाही,एकदा आमच्या साहेबांचा हात ज्या प्रॉपर्टी वर पडला ती त्यान्ची झालीच आजपर्यन्त कधी उलटं झालं नाही,अन होउ पण देणार नाही आमचे साहेब.
वकिल्-मग तसं करा.जा वरच्या कोर्टात जा,वाट्टेल ते करा त्याचा माझा काही पण सम्बन्ध नाही जो पर्यन्त तिथे मी त्यान्चा वकिल नाही तो पर्यन्त. झालं तर.मग मला कशाला म्हणताय?
दोन- पण हे इथेच निपटलं तर हवयं आम्हाला,प्रॉपर्टी चं क्लीअर टायटल लवकरात लावकर हवय आम्हाला म्हणुन म्हणतोय तुम्हाला, तर तुम्ही इतके आढेवेढे घेउन राहीलात!
वकिल- आढ्यावेढ्याचा प्रश्न नाहीय्,मी स्पश्ट्च सान्गितलं ना मला जमणार नाही म्हणजे नाही,एकदा जे सान्गितलं ते सान्गितलं त्यात काहीही बदल होणार नाही.
एक - साहेब्,आम्ही प्रॉपर्टी तर हातची जाउ देणार नाही,त्या साठी दोन चार जीव गेलेत तरीही आम्हाला फिकिर नाही,आता हा फक्त पैश्या चा प्रश्न नाही आमच्या इज्जती चा आहे,असे लोक आमच्या समोर डोकं उचलून चालू लागलेत तर सम्प्लाच आमचा धन्दा.जे लोक तुमच्या कडे केस घेउन आलेत ना त्यांनाही बघतोच आम्ही,एक दोघांचे जीव गेल्या शिवाय सुधारणार नाहीत.
वकिल- वाट्टेल ते करा कोणाचे जीव घ्या नाही तर द्या,मला काय त्याचं,तो तुमच्या आपाआपसातला प्रश्न आहे,तुमच्या गावाच्या राजकारणात मला इन्ट्रेस्ट नाही.त्याच्याशी माझा काय सम्बध?