द्वंद अन अर्थ

नीटशी कळली नाही. पण काही ओळी खुप सुंदर आहेत.

ती त्या कवितांत स्वतःला 'बघायची'

यातच सारं काही आलं ना!. खूप सुंदर.
पण दाणे टाकणारं, आणि पंख चाचपणारं (कुरवाळणारं जास्त चांगलं वाटेल का?)
कोण? कवितेची प्रेरणा की कवी?

छान..!!

छान.

कविता सुरेख आहे पण शीर्षकामागील कल्पना कळली नाही.

भारण्यातलं-उतरण्यातलं निरंतर द्वंद
किनार्‍यावरच्या वाळुशी लाटांचा संग
अन हेही कळलं
दाणे टाकले म्हणुन पाखराचे पंख चाचपणं
म्हणजे वेडेपणच

छान.

छान .

अलिप्त राहुन प्रेम करण्याची कल्पना मांडलीये का गिरीशजी..मला असं वाटलं.
म्हणुन वेगळी वाटली कविता..खुप छान..

दारातल्या कवडश्यांच ऊन होत गेलं.. व्वाह!
टर्निंग पॉईंट दाखवलात आणि तो ही असा.. कवडश्यांच ऊन.. आवडलं!

लहान तोंडी मोठा घास घेतोय गिरीशजी माफ करा पण कवडश्यांच ऊन कश्यामुळे झाल हे जर एका वाक्यात मध्येच आल असत तर पूर्णत्वाकडे गेल असता तो नात्यातला प्रवास अस वाटून गेलं. मस्त पंच आला असता तिथेही.

वैभवच्या काही ओळी आठवताहेत एका कवितेतल्या राहून राहून (त्याची परवानगी न घेता टाकतोय.. माफी वैभवा)

... त्यानंतर

त्यानंतर त्या वेशीवरती
ऊन सावली विभक्त झाले
त्यानंतरचे चंद्र निरर्थक
त्यानंतरचे सूर्य निरर्थक!