|
Namaskaar,
Khyal is the most popular form of Indian Classical Music for the past 100yrs One genre of music is Tappa.
Can anyone tell me which language is the lyric written. In most Indian Classical forms the language is Brij, Bhojpuri or dialects of Hindi. Also, how relevant is the Tappa today. To abe frank it sounds not bery attractive.
|
Dineshvs
| |
| | Sunday, December 25, 2005 - 4:59 pm: | 
| 
|
मिहिर, तुम्ही कुठे आहात ? हल्लीच संगीत सरिता वर टप्पा प्रकारावरचे बहारदार विवेचन झाले.
हा प्रकार मुळ पंजाबमधला. तिथे ऊंटावर बसल्या बसल्या हे गायन होत असे. ऊंटाच्या चालीचे प्रतिबिंब या गानप्रकारावर पडलेय. शब्द बहुतकरुन पंजाबीच असतात. पण तरिहि अवधी, हिंदी, भोजपुरी आणि मराठी मधेहि टप्पे लिहिले आहेत. टप्पा हा शब्द पंजाबातील तत्कालिन एका प्रांताच्या नावावरुन आलाय.
टप्पा गायकी ग्वाल्हेर घराण्याची खासियत आहे. माझ्या वडिलांच्या मावशीचे दिर, भार्गवराम आचरेकर सुंदर टप्पा गात असत.
टप्प्यातल्या छोट्या छोट्या चमकदार ताना, घेण्यासाठी गळा तयार करावा लागतो. आणि त्यामुळेच हा प्रकार गायला अवघड आहे.
खुपदा पंजाबी ठेका हा ताल वापरतात पण आधा त्रिताल पण चालतो. मुळ लोकसंगीतापेक्षा शास्त्रीय अवतार, जास्त चमकदार आहे.
स्त्री गायिका, हा प्रकार फ़ारच कमी गातात. गिरिजादेवी, चंद्रलेखा बॅनर्जी यांचे टप्पे ऐकलेत. पण विदुषी मालिनि राजुरकर हा प्रकार छानच सादर करतात. त्यांच्या जोरकस, आक्रमक गायकीला यात फ़ारच वाव मिळतो. त्यांच्या तोंडुन मी अनेक टप्पे प्रत्यक्ष ऐकलेय. त्याना मेहफ़ीलीत लोक फ़ारच आग्रह करतात.
चाल पहचानी, लालवाला मिया सारखे त्यांचे टप्पे नेटवरहि ऊपलब्ध आहेत.
पंडीत दिनकर कायकिणी यानी रचलेला
माधो मुकुंद मुरारी,
हा तर हिंदी टप्पा आहे. तोहि त्या सादर करतात.
त्यांचे गायन जरुर ऐका, मला खात्री आहे, तुम्ही तुमचे मत बदलाल.
त्यांच्या एका टप्प्याचे बोल आहेत
लाल वाला जोबन किस दे रती
रैंदाबे, जोबन वाला मिया रे
गुल्बि फ़ुलि, गुल नार फ़र्माईबे
दाग जी घर बीच कलावे
|
Dineshvs
| |
| | Monday, December 26, 2005 - 4:43 pm: |
|
|
अजुनहि संगीत सरिता मधे हि चर्चा चालु आहे. हा कार्यक्र्म रोज सकाळी साडेसात वाजता विविधभारती वर सादर होतो.
आज त्यामधे टप्पा गायकिचा खयाल, बंदीश आणि ठुमरी वर कसा प्रभाव पडलाय, त्याचे विवेचन होते. हे तिन्ही प्रकार रंगवताना टप्पा अंगाचा आधार घेतला जातो.
पण याच्या ऊलट मात्र होवु शकत नाही, म्हणजे टप्प्यावर बाकि कसला प्रभाव पडु शकत नाही.
आज त्यात एका नवीन गायिकेचे, शाश्वती मंडळचे गायन ऐकवले होते.
|
Hello Dinesh,
Nice to have both the email thread from you.
I have been a keen listener for past 12 yrs or so. Also, studied vocal music for sometime and tried my hand at the Violin.
To answer you question(1st email thread): I am based in Mumbai/Pune.
I am regular on the concert circuit. But over the years I have been reading books on Classcical Music and also been listening to old stalwats and young musicians.
You would be glad to know that I have listened all the Tappas that you have mentioned except the one from Dinkar Kaikiniji. Malini Rajurkar's tappa is quite famous one and undoubtely it requires geat skill. Maybe its a matter of personal choice that I appreciate Khyal more! I had read somewhere that Kumar Gandharva had composed few Tappas in Malwi Language of Madhya Pradesh.
But Tappa was just a token to open the reral thing that bugs me. Have you been observing the changing trend(commercialisation and gimmickry) in the artists of today?
I have been an admirer of the old stalwarts like Kumarji, Vasantao Deshpande, Mallikarjun Mansur.
Also, legends like Amir Khan, Abdul Karim, Abdul Waheed(his Shuddha Kalyan is amazing) and all Kirana Legends. Famous Jaipur Atrauli legends and Padmavati Shaligram(ek reocrd aahe in Kamod Raga). My choice list is long hence will not include all.
(And the list of instrumentalits is not included)
Finally, my all time favorite and "shradda- sthan" is Pt D V Paluskar. He was matchless, simply matchless.
The point I wish to make is after litening to these great artists the living artits do not seem to be upto the mark.Its not that they do not have the potential. Music is like ever flowing fresh water stream.
Amongst youngsters there is a clear talent in Shashank Makhtedar(Ulhas Kashalkar's disciple. Kashalkarji is another fantastic vocalist) Then Omkar Dadarkar, Jayteerth Mevundi, Kaivalya Kumar et al
But when I attend large music festivals like Sawai Gandharva and see the gimmicry of promising atists I am left disturbed.
Thumri and other forms of music which have a folk and sahitya element is the worst hit.
Have you ever observed the changing trend in classical music and the negetive effects?
More specific examples with artists and albums in later thread!
While I say this no offence is meant to anyone and its my personal opinion. I shall specifically mention if I find things offending and will not sound overly modest!
|
Dineshvs
| |
| | Tuesday, December 27, 2005 - 5:29 pm: |
|
|
सगळ्या मैफ़ीलीत लोकप्रिय गाण्याकडे कल असतो हे निश्चितच. पण यात सगळ्यात मोठा दोष आहे तो वेळेचा. आज अनेक कलाकार घड्याळ समोर ठेवुनच गातात. आणि याचे फ़ार बंधन त्यांच्यावर येते. ध्वनिफ़ीतिहि बरोबर ३० मिनिटांच्या असतात. त्यामुळे अमुक मिनिटे बडा ख्याल. मग आलापी मग तमुक मिनिटे सरगम मग पाच मिनिटात छोटा ख्याल अशी गणिते करावी लागतात.
वेळेचे बंधन नसलेली मैफ़ील आता कुठे ऐकु येणार. हा जो ट्रेंड आहे तो बरा का वाईट हे मला सांगता येणार नाही. पण त्यात फ़ार काहि चुकलेय असेहि वाटत नाही. एकेका गायकी प्रकाराचे दिवस असतात. बदल हे होणारच.
पण मी मालिनी राजुरकराना संध्याकाळी पाच सलग तास आणि दुसर्‍या दिवशी सकाळी सलग सहा तास ऐकले आहे. आणि तेंव्हापासुन त्यांचा भक्त झालो आहे.
|
Yes I agree fully that there should not be a time limit to music concerts.
I am sure you must have listened to the long alaaps in Shuddha Kalyan by Abdul Waheed of Kirana. The record is with Pune AIR and for more than 30 minutes Abdul Waheed has sang only alaaps in Shuddha Kalyan. That rendition is a msterpiece!
|
Maetrin
| |
| | Wednesday, January 11, 2006 - 9:08 pm: |
|
|
what's worse...when govt. has given a time like 10.00pm for concerts to end.no more long nights of music...or any art.:-(((
|
Hi Maetrin,
I miss the SGandharva Festival of 1999, 2000 when I witnessed whole night concerts!
Of late Music Festivals have become more like events.
I prefer concerts in auditoriums and closed theatres or small mehfils where the sound qualtiy is (suppossed to be) good.
BTW as regards Film Music, I have been an admirer of Salil Chowdhury. Lets accept that orchestration is a gift from the West. All the music directors have been inspired (copied bits and pieces) from Western tunes. But the way Salil blended Western Orchestration with Raga Music was simply great.
Poonam ki Raat, Maya, Chhaya, Madhumati ...ahaa all those great songs and great music and tyat Talat Mehmood sarkha singer asel tar kya kehna!
Can I get a complete listing of Salil 's songs. Market madhye ashi cassette cha set available aahe ka. Unfortunately, HMV always cuts lead musics, interludes ruthelessly!
|
|
| मायबोली |
|
| चोखंदळ ग्राहक |
|
| महाराष्ट्र धर्म वाढवावा |
|
| व्यक्तिपासून वल्लीपर्यंत |
|
| पांढर्‍यावरचे काळे |
|
| गावातल्या गावात |
|
| तंत्रलेल्या मंत्रबनात |
|
| आरोह अवरोह |
|
| शुभंकरोती कल्याणम् |
|
| विखुरलेले मोती |
|
|
|
| हितगुज दिवाळी अंक २००८ |
|
|