Login/Logout | Profile | Help |
Last 1|Days | Search | Topics
आरती प्रभू

Hitguj » Language and Literature » पद्य » आरती प्रभू « Previous Next »

  Thread Posts Last Post
Archive through April 28, 200235 04-28-02  11:38 pm
Archive through February 15, 200535 02-15-05  5:18 am
Archive through December 14, 200533 12-14-05  8:17 am

Bee
Wednesday, December 14, 2005 - 10:37 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

इरा, सारंग धन्यवाद!

सारंग मी वर जी कविता लिहि म्हणून विनंती केली आहे त्याची दखल घेतली नाहीस ना ... :-(


Sarang23
Wednesday, December 14, 2005 - 10:59 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

क्षमस्व मे. अरे त्यासाठी तुला सोमवारपर्यंत थांबाव लागेल. कारण तो कविता संग्रह पुण्याला आहे. आल्यावर नक्की टाकतो...

Yuvrajshekhar
Friday, April 21, 2006 - 9:02 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

Saprem Dya Nirop
To Ek Vruddha Mali Gela Pikun Aahe
Nidrist Shantkay Aata Padun Aahe
Goomphun Shej Tyachi Haluwar Pakalyani
Ha Vel Mogaryachaa Pani Mitun Aahe
Angavari Kalyanchi Pasaroon Shaal Gela
Saara Gulaab Aata Rokhun Shwaas Aahe
JaeeJuee Basoon Konyaat Door Kothe
Asphoot Geet Mand Hurhur Boltahe
Vanvelu Vaajtahe Ekantkirr Aisa
Malich Ki Akheri Nishwaas Taktahe
Vaajun Megh Jaato Ghan-Nilasa Virun
Sarvatra To Bharun Gambhir Naad Aahe
Bole Akherache To:Aalo Ithe Rikaama
"Saprem Dya Nirop, Baharoon Jaat Aahe"
-Aarti Prabhu
Kavya Sangrah- Nakshatranche Dene

Yuvrajshekhar
Friday, April 21, 2006 - 9:14 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

Tu Tevha Tashi
Tu Tevha Ashi
Tu Baharanchya Bahunchi

Tu Ail Radha
Tu Pail Sandhya
Chaaphekali Premachi

Tu kahi Paane
Tu Kahi Daane
Tu Anolakhi Phulanchi

Tu Navi Juni
Tu Kadhi Kuni,
Khaarichya Aga Dolyanchi

Tu Hirvi Kachchi
Tu Pokt Sachchi
Tu Khatti Miththi Othhanchi

Tu Kuni Pakshi:
Pisanvar Nakshi
Kavitechya Eeshwarachi

Yuvrajshekhar
Monday, April 24, 2006 - 7:46 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

सप्रेम द्या निरोप
तो एक वृद्ध माळी गेला पिकून आहे
निद्रीस्त शांतकाय आता पडून आहे
गुंफून शेज त्याची हळूवार पाकळ्यांनी
हा वेल मोगय्राचा पानी मिटून आहे
अंगावरी कळ्यांची पसरून शाल गेला
सारा गुलाब आता रोखून श्वास आहे
जाईजुई बसून कोन्यांत दूर कोठे
अस्फुट गीत मंद हूरहूर बोलताहे
वनवेळू वाजताहे एकांतकिर्र ऐसा
माळीच की अखेरी निश्वास टाकताहे
वाजून मेघ जातो घननीळसा विरून
सर्वत्र तो भरून गंभीर नाद आहे
बोले अखेरचे तो: आलो ईथे रिकामा
"सप्रेम द्या निरोप, बहरून जात आहे"
-आरती प्रभू
काव्यसंग्रह- नक्षत्रांचे देणे


Giriraj
Monday, June 26, 2006 - 6:21 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

माळ

हिरव्या माळापुढे निळा गिरि
गिरवित काळी वळणे काही
छप्पर झाले लाल अधिकच
धूर दरीतून चढतच नाही

पुसून गेले गगन खोलवर
काठावरति ढग थोडासा
थोडासा पण तीच हेळणा
पिवळा झाला फ़क्त कवडसा

हिरव्या माळापुढे निळा गिरि
मावत नाही इतुका फ़िक्कट
अबरळ्त चाललि पुढेच टिटवी
माळ ओसरे मागे चौपट




Kedar_j
Monday, October 23, 2006 - 10:07 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

Me kedar
Aarti prabhunchya char oli post karat aahe.
purna kavita mahit aslyas post karavi.

USANI MILALI SHARIRE AMHALA
VIKRIS JODYA ETUKI TAYAR
CHINTA NA TRAGA RANDE PRAMANE
NIYAMIT GHETO SANADI PAGAR.

Bee
Monday, October 23, 2006 - 10:46 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

mala nahi zepali hi 4Lee Kedar. tula arth lagala ka?

Sarang23
Tuesday, November 07, 2006 - 11:21 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

ही एक अतिशय सुंदर कविता आहे. कचेरीतल्या माणसाची व्यथा सांगणारी... बी तुला पुर्ण मिळाली तर वाच म्हणजे नक्की अर्थ कळेल... अतिशय सहज साधी सोपी आहे ही कविता... मला वेळ झाला की नक्की पोस्ट करतो...

Tanyabedekar
Wednesday, November 08, 2006 - 7:22 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

कचेरीमधील माणसाची व्यथा व्यक्त करणारी अजुन एक कविता म्हणजे वाट. मी ती आधी एकदा पोस्ट केली होती. इथे वाचा
ह्त्त्प्://व्व्व.माय्बोलिॅओम्हित्गुज्मेस्सगेस०३३८५९३३४३्त्म्ल?११३४५५७९७२

श्री ना पेंडसेंनी त्यांच्या एक मित्र (नाव नकी नाही) या पुस्तकामधे आरती प्रभूंबद्दल च्या आठवणी छान दिल्या आहेत. मिळाले तर जरुर वाचा

Sarang23
Thursday, November 09, 2006 - 7:28 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

हो बरोबर हीच ती...
वाट नावाची
बी ही घे
लिंक

Bee
Thursday, November 09, 2006 - 7:47 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

सारंग, वाट तर मिळाली वर बेडेकरनेही तिची लिंक दिली. मला वरील कवितेची, पुर्ण कडवी हवी आहेत.

Sarang23
Thursday, November 09, 2006 - 9:24 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

बी, तुला ते पेज स्कॅन करून मेल करू का?

Bee
Thursday, November 09, 2006 - 9:51 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

धन्यवाद सारंग. मी 'दिवेलागण' नाहीतरी विकत घेणाराच आहे तेंव्हा ही कविता मिळेलच.

Naadamay
Wednesday, February 14, 2007 - 4:59 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

कोणी "दोन हे आहेत पेले आपुले नाही जणू" ही कविता द्याल का?

Bee
Wednesday, June 13, 2007 - 9:55 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

'माझ्या कवितेच्या वाटेला जाऊ नका' अशी काहीशी आरती प्रभुंची कविता आहे. कुणाला आठवते का?

Tanyabedekar
Thursday, June 14, 2007 - 3:49 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

बी, उद्या शोधतो आणि टाकतो ही कविता.. मस्त आहे एकदम..


Tanyabedekar
Monday, June 25, 2007 - 2:47 pm:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

कविता

या माझ्या अजाण कवितेचा अपमान
कां करतां बाबांनो कां?
प्रेम हवंय का या कवितेचं?
मग तें मागून मिळणार आहे का तुम्हांला?
खूप कांही द्यावं लागेल त्यासाठी.
काय काय द्याल?
आत्म्याची बाग फुलवतां येईल तुम्हांला?
पण त्यासाठी तुम्हांला तुमचा आत्मा
तुमच्याच तळहातावर
एखाद्या स्वातीच्या थेंबासारखा घ्यावा लागेल,
पण त्यासाठी तुमचे हात तुम्हांला
चांदण्याहून पारदर्शक करावे लागतील.
कराल?

माझ्या कवितेपासून मीही, तिच्याजवळ असून,
दूर असतों.
भीत भीत स्पर्श करतों तेव्हा तिचे डोळे
पाणावल्यासारखे चमकतात.
डहुळून जातात त्यांतले रानचिमणे विभ्रम.
ती एका पोक्त कलेने प्रौढ होते.
या कवितेच्या मुलायम केसांवरून
सरकून जातात श्यामघनांतले मंद संधिप्रकाश.
वाटतं की ती आताच उभीच्या उभी
निसटून जाणार आहे
दोन आर्त स्वरांच्या मधल्याच रिकाम्या स्वर्गांत.
स्पर्श करतांना अजूनहि मी तेवढा शुद्ध नाही
एखाद्या बुद्धाच्या जिवणीवरील उदासीन हास्यासारखा

या माझ्या अजाण कवितेच्या वाटेला जाउं नका
कारण ती ज्या वाटा चालते आहे
त्या आहेत तिच्या स्वत:च्या नागमोडी स्वभावांतून स्फुरलेल्या.
मोडून पडाल!
तिच्या नावाचा जप करायचा असेल तर
त्यासाठी तुम्हांला तुमच्या कण्याच्या मणक्यांचे
रुद्राक्षमणी ओवून
जपमाळ करावी लागेल
आणि श्वासनि:श्वासांचा करावा लागेल कमंडलू;
पसरावें लागेल संज्ञेचें व्याघ्रचर्म.
आहे तयारी?
ज्या आपल्या वाटा हुडकीत आल्या वाटेने;
तिला पाहायचे डोळे प्रथम मिळवा,
मगच पाहा तिच्याकडे डोकें वर उचलून.
ती भोगतेय जें जें कांही त्यांतल्या तिळमात्रही वेदना
तुम्हांला सोसायच्या नाहीत.

मी स्वत: पाहातोंय स्वत:च्याच कवितेला
एखाद्या पेटलेल्या दिव्याप्रमाणे दूर ठेवून.


Bee
Tuesday, June 26, 2007 - 1:41 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

बेडेकर, आठवणीने तू ही कविता लिहिलीस त्याबद्दल आभार..

Deepakul
Monday, October 08, 2007 - 11:41 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

'तेव्हा मीच माज़ा करेन हेवा'.
ही कवीता कुणाला माहित आहे का?


Dadegaonkar
Friday, July 18, 2008 - 8:26 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

samaichyaa shubhra kaLyaa hI kavitaa ani ticha arta kuthe miLela?

Admin
Friday, July 18, 2008 - 11:32 am:   Edit Post Delete Post Print Post  Link to this message

हा विभाग इथे हलवला आहे
/node/2701




 
Web maayboli.com

Topics | Last Day | Tree View | Search | User List | Help/Instructions | Content Policy | Notify moderators