Submitted by द्वैत on 7 September, 2022 - 14:04
दिसे गर्द राई दरीतून खाली
उतरती पुढे पांढरेसे झरे
निळ्याशार पाण्यावरी हालणारी
नदीच्या किनारी उभी गोपुरे
जरा शांतता बांधता ऊन ओले
नभाशी भिडे पाखरांचा थवा
कुणी दूरचा साद घाली कधीचा
तशी वाजते भोवताली हवा
जशी सांध्यछाया पडे, धूपवारा
मला खेचतो जाणिवांच्या पुढे
तिथे सूर्य अस्तास रेंगाळताना
इथे वाट पायातली धडपडे
निजे रात्र आता दिव्यांच्या कडेला
नभी तारकांचा पिसारा फुले
पहाटे पहाटे खुळे स्वप्न माझे
निळ्या मोरपंखावरी झिळमिळे
द्वैत
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
व्वा ! अतिशय सुंदर चित्रदर्शी
व्वा ! अतिशय सुंदर चित्रदर्शी कविता ! बा. भ . बोरकरांची आठवण झाली !
कुणी दूरचा साद घाली कधीचा
तशी वाजते भोवताली हवा>> हे फार आवडलं.
सुंदर!
सुंदर!
सुंदर कविता..
सुंदर कविता..
वृत्तामुळे आणि काही कडव्यांमुळे पृथ्वीचे प्रेमगीत आठवली.
आवडली!
आवडली!
सर्वांचे धन्यवाद
सर्वांचे धन्यवाद
काहीच्या काही सुंदर!
काहीच्या काही सुंदर!
प्रतिसादासाठी खूप खूप धन्यवाद
प्रतिसादासाठी खूप खूप धन्यवाद भारती मॅडम
अफाट सुंदर !
अफाट सुंदर !
धन्यवाद अस्मिता
धन्यवाद अस्मिता