मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
Submitted by हर्षल वैद्य on 2 June, 2021 - 23:41
सूर्य बुडाला, दिवस मावळला
अंध:काराचे साम्राज्य पसरले
गात्रे थकली, जाणीवा निमाल्या
दृष्टसृष्टीचा विलय झाला
कापडे बदलायची वेळ झाली
उद्या नवा दिवस
नवा सूर्य, नवा प्रकाश
नव्या आकांक्षा, नवा अवकाश
नवे बंध, नवी नाती
का गतदिनाच्या अस्पष्ट स्मृती ?
उद्याचा दिवसही मावळेलच
शेवट नाहीच
पुनःपुन्हा हाच खेळ
पसारा मांडायचा, मोडायचा, पुन्हा मांडायचा
पुन्हा नवीन कापडे, नवीन रंगमंच, नवीन प्रवेश
जोपर्यंत हे बहुरुप्याचे सोंग आहे
तोवर नाटक वठवणे भागच आहे
रात्र आताच सुरू होतेय
थोडी विश्रांती घेऊ
पुन्हा दिवस उजाडेलच
कापडे बदलायची वेळ होईल
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
Super
Super
वासांसि जीर्णानि यथा विहाय
वासांसि जीर्णानि यथा विहाय नवानि गृह्णाति नरोऽपराणि। तथा शरीराणि विहाय जीर्णा- न्यन्यानि संयाति नवानि देही
अस काही आहे का?
अप्रतिम आहे.
सुंदर कविता..!!
सुंदर कविता..!!
@ प्रभुदेसाई
@ प्रभुदेसाई
होय, तसेच आहे.
सर्वांचे धन्यवाद!