Submitted by अनन्त्_यात्री on 18 February, 2021 - 06:58
जेव्हा अदम्य ऐसी
निद्रा कवेत घेते
आकाशभाषितांना
ध्वनिचित्ररूप येते
अंधार भिनत जाता
भवताल स्तब्ध होते
संवेदनांस अवघ्या
व्यापून साक्षी उरते
दिग्बंध सैल होती
तर्कास काम नुरते
कालौघ थांबतो अन्
आभास सत्य होते
अज्ञातशा स्वरांचा
अनुनाद ऐकू येतो
एकेक जाणिवेचा
अस्पष्ट बिंदू होतो
निद्रा अशी कृृृृपाळू
अंकी तिच्या मी क्लांत
मी शून्य एरवी, पण
निद्रेत मी अनंत.
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
सही!!!
सही!!!
आपल्याकडे निद्रा कशी वाईट याची काही सुभाषिते आहेत,
पण आधुनिक विज्ञानानुसार निद्रा ही नितांत आवश्यक अशी गरज आहे. तेव्हा कविता एकदम आवडली, पटली
निद्रासुख-प्रिय सामो
किती सुंदर! डोळ्यासमोर अगदी
किती सुंदर! डोळ्यासमोर अगदी नकळत चित्र उभे करून गुंतवून टाकते कविता. आणि शेवट तर किती अप्रतिम.
मी शून्य एरवी पण निद्रेत मी अनंत. कमाल.
मस्त , झोप देहभावांना मुक्त
मस्त , झोप देहभावांना मुक्त करते... आवडलं.
खूप सुंदर कविता..!!
खूप सुंदर कविता..!!
खूप सुंदर कविता.
खूप सुंदर कविता.
पण मला एक गोष्ट खटकतेय. प्रत्येक कडव्याच्या पहिल्या ओळीत ७ मात्रा आहेत. पण दुसर्या कडव्यात "अंधार भिनत जाता" इथे ८ मात्रा आहेत. अंधार+भिनत गडबडीत म्हणून ७ मात्रात बसवता येतेय पण ते सहज नैसर्गिक वाटत नाही.
प्रतिसाद देणार्या सर्व
प्रतिसाद देणार्या सर्व कवितारसिकांना धन्यवाद.
सुर्रेख....
सुर्रेख....
शशांकजी धन्यवाद!
शशांकजी धन्यवाद!
मी शून्य एरवी, पण
मी शून्य एरवी, पण
निद्रेत मी अनंत.
खूप सुंदर
क्या बात सुरेखच
क्या बात
सुरेखच
सांज, अवल धन्यवाद
सांज, अवल धन्यवाद