Submitted by अनन्त्_यात्री on 29 August, 2020 - 09:28
कोलाहलात गर्दीच्या
एकांत मी कवळतो
अंधारून येता मीच
अंतर्बाह्य झळाळतो
रिक्ततेच्या डोहामध्ये
सदा सचैल डुंबतो
शून्य असूनही थेट
अनंताला हाकारतो
आठवता आठवता
पुन्हा त्याला विसरतो
दशदिशा कोंदून जो
दहा अंगुळे उरतो
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
वाह....
वाह....
खूप छान
खूप छान
शशांक, द्वैत धन्यवाद
शशांक, द्वैत धन्यवाद