Submitted by द्वैत on 24 July, 2020 - 06:06
कधी सांजवेळी
कधी सांजवेळी नदीच्या किनारी कुणाचे तरी चित्र रेखाटले
तरूंचे फुलांचे नदीचे नभांचे किती रंग मी त्यामध्ये ओतले
तसा चेहरा ओळखीचाच होता तरी दुःख त्याचे कळेना मला
जरा खोल डोळ्यांमध्ये पाहिल्यावर खरे काय ते नीट धुंडाळले
तिला पावसाचे तसे वेड नाही मला आवडे चिंब भिजणे जरी
कधी अंगणी मेघ बरसून येता तिने एकटे ना मला टाकले
ग्रहांची दशा कोणती काय होती कधी वाटले ना जरुरी मला
उभा जन्म घामात गेला भिजूनी मला सौख्य दर्पात त्या लाभले
मला सांगते ती तुझी ही गजल रे किती स्पष्ट साधी सरळ वाटते
तिला काय ठाऊक मी शेर लिहिण्या किती काळजावर चरे ओढले
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
द्वैत मित्रा ....
द्वैत मित्रा ....
चीरलस मित्रा चीरलस
कसलं लिहिल आहेस
कोणत्या वृत्तातील आहे एवढं सांग फक्त
बाकी तोंडात बोटे घालूनच ठेवलि आहेत हा! हा !हा !
वृत्त सुमंदारमाला,
वृत्त सुमंदारमाला, प्रतिसादासाठी धन्यवाद
"वृत्त सुमंदारमाला"---> खूपच
"वृत्त सुमंदारमाला"---> खूपच रेअर क्वालिटि च आहे वाटत!!
अतीव सुंदर , नाव आणि गझलही
सुंदर...
सुंदर...
ही गझ़ल वाचताना वृत्तामुळे पटकन "पृथ्वीचे प्रेमगीत" आठवली.
आणि अजून एकदा छान वाटलं..
धन्यवाद
धन्यवाद
चरे - वा वा
चरे - वा वा
डोळ्यांमध्ये झाकल्यावर?
पाहिल्यावर जास्त योग्य वाटेल
पाहिल्यावर जास्त योग्य वाटेल का बेफिजी ???
हो बहुधा
हो बहुधा
धन्यवाद बेफिजी
धन्यवाद बेफिजी
द्वैत... तुमच्या शब्दरचना खूप
द्वैत... तुमच्या शब्दरचना खूप सुरेख असतात.
धन्यवाद रुपाली जी
धन्यवाद रुपाली जी
खूप सुंदर
खूप सुंदर
मस्तच...
मस्तच...
धन्यवाद तो मी नव्हेच, धन्यवाद
धन्यवाद तो मी नव्हेच, धन्यवाद शशांक जी
अप्रतिम गझल
अप्रतिम गझल